Sprawa T-525/18: Skarga wniesiona w dniu 4 września 2018 r. - ENGIE Global LNG Holding i in. / Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.399.44

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 listopada 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 września 2018 r. - ENGIE Global LNG Holding i in. / Komisja

(Sprawa T-525/18)

Język postępowania: francuski

(2018/C 399/59)

(Dz.U.UE C z dnia 5 listopada 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: ENGIE Global LNG Holding Sàrl (Luksemburg, Luksemburg), Engie Invest International SA (Luksemburg), ENGIE (Courbevoie, Francja) (przedstawiciele: B. Le Bret, M. Struys, avocats)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie, że niniejsza skarga jest dopuszczalna i zasadna;

- tytułem żądania głównego, stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji;

- tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności art. 2 wspomnianej decyzji w zakresie, w jakim Komisja nakazuje odzyskanie przyznanej pomocy;

- obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi na decyzję Komisji z dnia 20 czerwca 2018 r. w sprawie pomocy państwa SA.44888 (2016/C0 (ex 2016/NN) przyznanej przez Luksemburg na rzecz ENGIE strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczy naruszenia prawa przez Komisję przy stosowaniu pierwszego kryterium pojęcia pomocy państwa związanego z istnieniem interwencji państwa.

2. Zarzut drugi dotyczy naruszenia przez Komisję pojęcia korzyści przez to, że myli ona pojęcia korzyści i selektywności, przyjmuje istnienie korzyści gospodarczej na podstawie łącznych skutków środków, które pod względem indywidualnym są zgodne z prawem powszechnym i analizuje te skutki w oparciu o przeinaczone okoliczności faktyczne, dopuszczając się naruszeń prawa i błędów w ocenie.

3. Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa i dokonania przez Komisję błędnej oceny dwóch alternatywnych ram odniesienia (ogólnej i wąskiej) w celu wykazania istnienia dyskryminującego odstępstwa na korzyść, z jednej strony spółek holdingowych (LNG Holding i CEF), a z drugiej strony grupy ENGIE.

4. Zarzut czwarty dotyczy naruszenia prawa i dokonania przez Komisję błędnej oceny istnienia odstępstw oraz dyskryminującego traktowania z jednej strony na korzyść spółek holdingowych, a z drugiej grupy ENGIE.

5. Zarzut piąty dotyczy naruszenia prawa i dokonania przez Komisję błędnej oceny przy kwalifikacji selektywnej korzyści wynikającej z niestosowania reguły luksemburskiej dotyczącej nadużycia prawa.

6. Zarzut szósty dotyczy naruszenia przez Komisję prawa przy kwalifikacji spornych środków jako pomocy indywidualnej.

7. Zarzut siódmy dotyczy naruszenia przez Komisję podziału kompetencji pomiędzy państwami członkowskimi a Unią, a także nadużycia uprawnień, które jej przysługują z tytułu pomocy państwa w celu interweniowania w środki ogólne odnoszące się do polityki krajowej w zakresie podatków bezpośrednich.

8. Zarzut ósmy dotyczy naruszenia przez Komisję uprawnień procesowych strony skarżącej oraz niewywiązania się z obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 296 TFUE.

9. Zarzut dziewiąty, podniesiony posiłkowo, dotyczy naruszenia art. 16 rozporządzenia Rady 2015/1289 z dnia 13 lipca 2015 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. 2015, L 248, s. 9), ponieważ Komisja nakazała odzyskanie przyznanej pomocy z naruszeniem ogólnych zasad prawa Unii Europejskiej.