Sprawa T-524/08: Skarga wniesiona w dniu 2 grudnia 2008 r. - AIB-Vinçotte Luxembourg przeciwko Parlamentowi.
Dz.U.UE.C.2009.44.51/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-524/08)
(2009/C 44/91)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 21 lutego 2009 r.)
Strony
Strona skarżąca: AIB-Vinçotte Luxembourg (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciel: R. Adam, avocat)
Strona pozwana: Parlament Europejski
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 2 października 2008 r. w sprawie odrzucenia oferty skarżącej w ramach przetargu nr INLO-A-BATILUX-07.268 & 271-00 mającego na celu rozbudowę i odnowienie budynku im. Konrada Adenauera w Luksemburgu;
– zastrzeżenie dla skarżącej możliwości skorzystania ze wszystkich pozostałych uprawnień, środków zaskarżenia, zarzutów i roszczeń, a w szczególności z możliwości zasądzenia od Parlamentu odszkodowania w zakresie poniesionej szkody;
– w każdym razie obciążenie Parlamentu kosztami niniejszego postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca kwestionuje decyzję Parlamentu odrzucającą jej ofertę złożoną w ramach przetargu w odniesieniu do części B zamówienia dotyczącego projektu rozbudowy i odnowienia budynku KAD w Luksemburgu - zatwierdzony organ kontrolny (Dz.U. 2008, S 193-254240).
Na poparcie swojej skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty:
– dopuszczenia się przez Parlament oczywistego błędu w ocenie, ponieważ i) stowarzyszenie, któremu udzielono zamówienia nie miało wymaganych aprobat niezbędnych do wykonania zadań, określonych w specyfikacji warunków zamówienia oraz ii) oferta tego stowarzyszenia zawierała cenę nienormalnie niską w stosunku do kryteriów określonych w specyfikacji warunków zamówienia;
– naruszenia obowiązku uzasadnienia, ponieważ i) Parlament nie podał konkretnie, w czym wygrywająca oferta była bardziej korzystna od oferty skarżącej, przez co nie umożliwił skarżącej ustalenia przyczyn, dla których jej oferta nie wygrała oraz ii) skarżącej nie umożliwiono dowiedzenia się, czy zebrała się komisja oceniająca, a jeśli się zebrała, do jakich doszła wniosków;
– naruszenia zasad należytej staranności, dobrej administracji i przejrzystości, ponieważ Parlament zaniechał przedstawienia w rozsądnym terminie żądanych wyjaśnień;
– naruszenia zapisów specyfikacji administracyjnych, ponieważ ani w zaskarżonej decyzji ani w kolejnych pismach nie podano, jakie przysługują środki odwoławcze.