Sprawa T-517/09: Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2009 r. - Alstom przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.51.40/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 27 lutego 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 21 grudnia 2009 r. - Alstom przeciwko Komisji

(Sprawa T-517/09)

(2010/C 51/76)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 27 lutego 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: Alstom (Levallois Perret, Francja) (przedstawiciele: J. Derenne i A. Müller-Rappard, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 7 października 2009 r. w sprawie COMP/F/39.129 - Transformatory mocy; oraz

– stwierdzenie nieważności decyzji księgowego Komisji z dnia 10 grudnia 2009 r.;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W niniejszej skardze Alstom wnosi, z jednej strony, o stwierdzenie nieważności decyzji C(2009) 7601 wersja ostateczna wydanej przez Komisję w dniu 7 października 2009 r. - Transformatory mocy dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE (obecnie art. 101 TFUE) i art. 53 EOG w sprawie kartelu na europejskim rynku transformatorów mocy, a z drugiej strony, o stwierdzenie nieważności decyzji księgowego Komisji z dnia 10 grudnia 2009 r. w sprawie odrzucenia wniosku Alstom o ustanowienie gwarancji finansowej na okres trwania postępowania wszczętego niniejszą skargą.

Na poparcie swej skargi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 7 października 2009 r. skarżąca podnosi trzy zarzuty dotyczące:

– naruszenia zasad prawnych mających zastosowanie w odniesieniu do odpowiedzialności solidarnej w zakresie, w jakim Komisja uznała za odpowiedzialne solidarnie za to samo naruszenie dwa przedsiębiorstwa, których w sposób indywidualny i niezależny nie mogła uznać bezpośrednio i formalnie odpowiedzialnymi za naruszenie;

– naruszenia art. 296 TFUE w zakresie, w jakim zaskarżona decyzja dotknięta jest:

– niewystarczającym uzasadnieniem w zakresie istnienia wpływu na handel pomiędzy państwami członkowskimi;

– brakiem uzasadnienia w zakresie, w jakim Komisja twierdzi, że Alstom nie obalił domniemania dotyczącego odpowiedzialności spółki dominującej za działania spółki zależnej i nie wykazał autonomii spółki zależnej;

– sprzecznością uzasadnienia w odniesieniu do łącznej odpowiedzialności Alstom i Alstom T&D SA;

– naruszenia art. 101 TFUE w związku z zasadami dotyczącymi przypisywania odpowiedzialności spółkom dominującym za naruszenia popełnione przez ich spółki zależne w zakresie, w jakim Komisja oparła się na orzecznictwie, które narusza prawo Unii Europejskiej i które powinno zatem zostać odrzucone, gdyż doprowadziło do stworzenia mocą orzecznictwa zasady niewzruszalnego domniemania, opartej nie na autonomii bądź zachowaniu na rynku, lecz na więzach gospodarczych, prawnych i organizacyjnych, cechach rodzajowych właściwych dla każdej grupy przedsiębiorstw.

Na poparcie swej skargi o stwierdzenie unieważnienia decyzji księgowego Komisji z dnia 10 grudnia 2009 r. skarżąca podnosi następujące zarzuty dotyczące:

– braku podstawy prawnej w zakresie, w jakim decyzja o odrzuceniu wniosku o ustanowienie gwarancji finansowej na okres trwania postępowania w sprawie o stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 7 października 2009 r. nie była prawnie oparta ani na rozporządzeniu finansowym Rady nr 1605/2002⁽¹⁾, ani na rozporządzeniu Komisji nr 2342/2002 ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia finansowego, ze zmianami wprowadzonymi rozporządzeniem Rady nr 1248/2006⁽²⁾;

– naruszenia zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań w zakresie, w jakim decyzja księgowego narusza oczekiwania, jakie powstały w oparciu o wcześniejszą praktykę Komisji;

– naruszenia zasady równego traktowania w zakresie, w jakim nowe stanowisko księgowego Komisji, bez wcześniejszego ogłoszenia i bez środków przejściowych, postawiło Alstom

w nierównej sytuacji w odniesieniu do podmiotów zobowiązanych do pokrycia grzywny, które mogłyby dostarczyć gwarancję finansową przed tą zmianą stanowiska;

– naruszenia obowiązku publicznego sprostowania błędu w wykładni, w przypadku gdy Sąd orzekł, że poprzednia praktyka Komisji nie była zgodna z mającymi zastosowanie przepisami finansowymi.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25 czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 248, s. 1; wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 1 tom 4, s. 74)

⁽²⁾ Rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 1248/2006 z dnia 7 sierpnia 2006 r. zmieniające rozporządzenie (WE, Euratom) nr 2342/2002 ustanawiające szczegółowe zasady wykonania rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 227, s. 3)