Sprawa T-510/17: Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2017 r. - Del Valle Ruiz i in./Komisja i SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.374.35/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 6 listopada 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2017 r. - Del Valle Ruiz i in./Komisja i SRB

(Sprawa T-510/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 374/53)

(Dz.U.UE C z dnia 6 listopada 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Antonio Del Valle Ruiz (Miasto Meksyk, Meksyk) i 41 innych osób (przedstawiciele: P. Saini, QC, J. Pobjoy, Barrister, i R. Boynton, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska i Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności po pierwsze decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji wydanej na jej sesji wykonawczej w dniu 7 czerwca 2017 r. dotyczącej przyjęcia programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu Banco Popular Español, S.A. i po drugie decyzji Komisji (EU) 2017/1246 ¹  a ponadto stwierdzenie bezprawności art. 18 i 22 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 ² ;

- obciążenie pozwanych kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dziewięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący bezprawności art. 18 rozporządzenia SRM albowiem przewidziane w tym przepisie postępowanie nie zapewnia zainteresowanym możliwości bycia wysłuchanymi i nie pozwala na kontrolę sadową z naruszeniem a) art. 41, 47 i 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą") i b) zasady proporcjonalności.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że niezależnie od kwestii czy art. 18 rozporządzenia SRM jest bezprawny, zaskarżona decyzja SRB i zaskarżona decyzja Komisji naruszyły art. 41, 47 i 48 karty.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, iż SRB i Komisja naruszyły w nieuzasadniony i nieproporcjonalny sposób prawo własności skarżącej.

4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję art. 20 rozporządzenia SRM poprzez nieprzeprowadzenie odpowiedniej i niezależnej wyceny przed wydaniem zaskarżonej decyzji SRM i zaskarżonej decyzji Komisji.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję art. 18 ust. 1 rozporządzenia SRM poprzez stwierdzenie, że spełnione były warunki określone w art. 18 ust. 1 lit. a) i b).

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję art. 21 ust. 1 rozporządzenia SRM poprzez stwierdzenie, że spełnione były warunki wykonania uprawnienia do umorzenia lub konwersji odpowiednich instrumentów kapitałowych.

7. Zarzut siódmy dotyczący naruszenia przez SRB i Komisję istotnego wymogu proceduralnego poprzez nieprzedstawienie odpowiedniego uzasadnienia zaskarżonej decyzji SRB i zaskarżonej decyzji Komisji.

8. Zarzut ósmy dotyczący tego, iż wybierając instrument zbycia działalności SRB i Komisja uchybiły a) zasadzie proporcjonalności i b) zasadzie ochrony uzasadnionych oczekiwań skarżących poprzez odejście bez uzasadnienia od programu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

9. Zarzut dziewiąty dotyczący naruszenia przez art. 18 i 22 rozporządzenia SRM zasad dotyczących przekazywania uprawnień.

¹ Decyzja Komisji (UE) 2017/1246 z dnia 7 czerwca 2017 r. zatwierdzająca program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español S.A. (notyfikowana jako dokument nr C(2017) 4038) (Dz.U. 2017 L 178, s. 15).

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014 L 225, s. 1).