Sprawa T-506/17: Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2017 r. - Makhlouf/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.347.38

Akt nieoceniany

Wersja od: 16 października 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 sierpnia 2017 r. - Makhlouf/Rada

(Sprawa T-506/17)

Język postępowania: francuski

(2017/C 347/49)

(Dz.U.UE C z dnia 16 października 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Rami Makhlouf (Damaszek, Syria) (przedstawiciel: adwokat E. Ruchat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie jej skargi za dopuszczalną i zasadną;

- w konsekwencji, stwierdzenie nieważności decyzji (WPZiB) 2017/917 z dnia 29 maja 2017 r. i wydanych w jej następstwie aktów wykonawczych, w zakresie, w jakim dotyczą one strony skarżącej;

- obciążenie Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia prawa do obrony strony skarżącej, a w szczególności jej prawa skutecznej ochrony sądowej, przewidzianego w art. 6 i 13 europejskiej Konwencji ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (zwanej dalej "EKPC"), w art. 215 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (zwanego dalej "TFUE") i w art. 41 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez Radę obowiązku uzasadnienia, ponieważ uzasadnienie przedstawione przez Radę nie spełnia ciążącego na instytucjach Unii Europejskiej obowiązku przewidzianego w art. 6 EKPC, w art. 296 TFUE i w art. 41 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

3. Zarzut trzeci dotyczący oczywistego błędu w ocenie, jaki Rada popełniła w związku z zaangażowaniem strony skarżącej w finansowanie reżimu syryjskiego.

4. Zarzut czwarty dotyczący nieuzasadnionego i nieproporcjonalnego ograniczenia przez zaskarżone środki praw podstawowych strony skarżącej, a w szczególności jej prawa własności przewidzianego w art. 1 pierwszego protokołu dodatkowego do EKPC i w art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, a także jej prawa do reputacji przewidzianego w art. 8 i 10 ust. 2 EKPC, zasady domniemania niewinności przewidzianej w art. 6 EKPC i w art. 48 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej, jej wolności wyrażania opinii, przewidzianej w art. 10 EKPC, a także jej prawa do swobodnego poruszania się, przewidzianego w art. 2 ust. 2 protokołu nr 4 do EKPC.

5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia wytycznych w sprawie stosowania i oceniania środków ograniczających (sankcji) w ramach wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa Unii Europejskiej (dokument Rady 15114/05 z dnia 2 grudnia 2005 r.).