Sprawa T-497/17: Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2017 r. - Manuel Alfonso Sánchez del Valle i Calatrava Real State 2015/Komisja i SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.330.15

Akt nieoceniany

Wersja od: 2 października 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 sierpnia 2017 r. - Manuel Alfonso Sánchez del Valle i Calatrava Real State

2015/Komisja i SRB (Sprawa T-497/17)

Język postępowania: hiszpański

(2017/C 330/20)

(Dz.U.UE C z dnia 2 października 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Manuel Alfonso Sánchez del Valle (Madryt, Hiszpania) i Calatrava Real State 2015, SL (Madryt, Hiszpania) (przedstawiciele: B. Gutiérrez de la Roza Pérez, P. Rubio Escobar, R. Ruiz de la Torre Esporrín i B. Fernández García, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja i Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji (SRB/EES/2017/08) Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB) wydanej na sesji wykonawczej w dniu 7 czerwca 2017 r., którą przyjęto program dotyczący restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español, S.A.;

- stwierdzenie nieważności decyzji Komisji (UE) 2017/1246 z dnia 7 czerwca 2017 r. zatwierdzającej program restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular Español S.A.;

- obciążenie kosztami strony pozwanej i interwenientów popierających częściowo lub w całości żądania strony pozwanej.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi jedenaście zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku lub niewystarczającego uzasadnienia zaskarżonej decyzji, a co za tym idzie, naruszenia art. 41 ust. 2 i 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia art. 20 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r., ponieważ nie dokonano rzetelnej, ostrożnej i realistycznej wyceny aktywów i pasywów Banco Popular przez osobę niezależną przed wydaniem decyzji o restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

3. Naruszenie art. 18 ust. 1 lit. a) w związku z art. 18 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. w zakresie, w jakim zaskarżone decyzje postanawiają o wszczęciu postępowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular w sytuacji, gdy bank ten nie miał problemów z wypłacalnością, a problemy z płynnością finansową były przejściowe.

4. Naruszenie art. 18 ust. 1 lit. b) rozporządzenia (UE) 806/2014 w zakresie, w jakim zaskarżone decyzje postanawiają o wszczęciu postępowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do Banco Popular w sytuacji, gdy istniały rozsądne możliwości, że inne alternatywne środki z sektora prywatnego mogły uniemożliwić jego upadłość niewykonalność w rozsądnym terminie.

5. Naruszenie art. 14 ust. 2 rozporządzenia (EU) 806/2014, ponieważ nie spróbowano zmniejszyć kosztów likwidacji i uniknąć pomniejszenia majątku, co nie było konieczne w celu osiągniecia celów likwidacji.

6. Naruszenie art. 22 rozporządzenia (EU) 806/2014 poprzez brak wyważenia zaskarżonych decyzji i przyjęcia alternatywnych instrumentów sprzedaży przedsiębiorstwa przewidzianych w jego ust. 2, zgodnie z okolicznościami wymienionymi w ust. 3.

7. Naruszenie art. 15 ust. 1 lit. g) rozporządzenia (UE) 806/2014 w zakresie, w jakim akcjonariusze powinni otrzymać więcej, niż otrzymali w przypadku zbiegu.

8. Naruszenie art. 29 rozporządzenia (UE) 806/2014.

9. Naruszenie prawa własności, a tym samym art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej.

10. Naruszenie prawa do skutecznego środka prawnego, z uwagi na brak prawa do obrony akcjonariuszy.

11. Naruszenie prawa akcjonariuszy i posiadaczy pozostałych tytułów włączonych do zakresu zastosowania amortyzacji i konwersji do bycia wysłuchanym przed podjęciem indywidualnego środka amortyzacji ich majątku, który przynosi im stratę.