Sprawa T-497/07: Skarga wniesiona w dniu 20 grudnia 2007 r. - Companía Espanola de Petróleos przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2008.64.50/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-497/07)
(2008/C 64/81)
Język postępowania: hiszpański
(Dz.U.UE C z dnia 8 marca 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Compañía Española de Petróleos (Cepsa) SA (Madryt, Hiszpania), (przedstawiciele: P. Pérez-Llorca Zamora, O. Armengol i Gasull oraz A. Pascual Morcillo, adwokaci)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności art. 1 do 4 decyzji Komisji, w zakresie w jakim na ich podstawie, odpowiednio, uznaje się, że Compañía Española de Petróleos SA naruszyła art. 81 WE, na skarżącą zostaje nałożona grzywna, skarżąca zostaje zobowiązana do natychmiastowego zaprzestania naruszenia oraz zostaje uznana za adresata decyzji;
– ewentualnie, obniżenie wysokości grzywny nałożonej na Compañía Española de Petróleos SA i
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarga dotyczy decyzji Komisji C(2007) 4441 wersja ostateczna z dnia 3 października 2007 r. w sprawie COMP/38710 -Bitum - Hiszpania. Komisja stwierdziła w zaskarżonej decyzji, że skarżąca wraz z innymi przedsiębiorstwami naruszyła art. 81 WE, uczestnicząc przez pewien okres w serii porozumień i uzgodnionych praktyk na rynku bitumu penetrującego, które obejmowały porozumienia w sprawie podziału rynku oraz uzgadnianie cen. Za wspomniane naruszenia Komisja nałożyła na grzywnę, za którą skarżąca ponosi odpowiedzialność solidarną z innym przedsiębiorstwem.
Na poparcie swych żądań skarżąca podnosi po pierwsze, że Komisja popełniła błąd co do prawa, przypisując skarżącej, na podstawie orzecznictwa dotyczącego "jednostki gospodarczej", naruszenie, którego dopuściło się inne przedsiębiorstwo. Ponadto skarżąca uważa, że Komisja popełniła oczywisty błąd w ocenie okoliczności faktycznych, odrzucając dowody przedstawione przez skarżącą wskazujące na niezależność przedsiębiorstwa, które dokonało naruszenia, a także uznając, że istniało wiele czynników świadczących o braku niezależności tego przedsiębiorstwa. Skarżąca uważa również w tym względzie, że Komisja naruszyła obowiązek uzasadnienia, odrzucając
niesłusznie argumenty skarżącej dotyczące niezależności przedsiębiorstwa, które jest autorem naruszenia.
W ramach żądania ewentualnego, odnośnie do wysokości grzywny, skarżąca podnosi, że Komisja naruszyła zasadę dobrej administracji oraz prawo skarżącej do postępowania bez nieuzasadnionej zwłoki, jako że nie przygotowała pisma w sprawie przedstawienia zarzutów w rozsądnym terminie na podstawie dostępnych informacji, że Komisja naruszyła zasadę proporcjonalności oraz popełniła oczywisty błąd w ocenie, nie uwzględniając faktu, iż skarżąca wdrożyła program zgodności ze wspólnotowym prawem konkurencji.