Sprawa T-494/17: Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2017 r. - Iccrea Banca/Komisja i SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.318.22

Akt nieoceniany

Wersja od: 25 września 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 28 lipca 2017 r. - Iccrea Banca/Komisja i SRB

(Sprawa T-494/17)

Język postępowania: włoski

(2017/C 318/29)

(Dz.U.UE C z dnia 25 września 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Iccrea Banca SpA Istituto Centrale del Credito Cooperativo (Rzym, Włochy) (przedstawiciele: P. Messina, F. Isgrò i A. Dentoni Litta, avvocati)

Strona pozwana: Komisja Europejska i Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji nr SRB/ES/SRF/ 2016/06 z dnia 15 kwietnia 2016 r., jak również wszystkich późniejszych decyzji tego organu, na podstawie których Banca d'Italia przyjął następujące decyzje: nr 1547337/16 z dnia 29 grudnia 2016 r.; nr 0333162/17 z dnia 14 marca 2017 r.; nr 0334520/17 z dnia 14 marca 2017 r.; nr 1249264/15 z dnia 24 listopada 2015 r.; nr 1262091/15 z dnia 26 listopada 2015 r.;

- naprawienie szkody wyrządzonej Iccrea Banca przez Jednolitą Radę ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji podczas wykonywania jej funkcji ustalania składek należnych od skarżącej i polegającej na wyższych wydatkach poniesionych przez Iccrea Banca;

- pomocniczo, na wypadek nieuwzględnienia powyższych żądań, stwierdzenie nieważności art. 5 ust. 1 lit. a) i f) [rozporządzenia 2015/63] (lub ewentualnie całego rozporządzenia) z powodu sprzeczności z podstawowymi zasadami równości, niedyskryminacji i proporcjonalności;

- w każdym wypadku, obciążenie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga dotyczy decyzji Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji nr SRB/ES/SRF/2016/06 z dnia 15 kwietnia 2016 r., jak również wszystkich późniejszych decyzji tego organu, na podstawie których Banca d'Italia przyjął decyzje wzywające do wniesienia składek na jednolity fundusz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji.

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku przekazania decyzji, naruszenia zasady przejrzystości, naruszenia i błędnego zastosowania art. 15 TFUE, a także naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań.

- Skarżąca podnosi w tym zakresie, że nigdy nie umożliwiono jej zapoznania się z decyzjami Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji ani zrozumienia czysto materialnej roli Banca d'Italia przy wykonaniu tych decyzji.

2. Zarzut drugi dotyczący braku należytego badania, błędnej oceny sytuacji faktycznej, naruszenia i błędnego zastosowania art. 5 [ust. 1] lit. a) rozporządzenia 2015/63, a także naruszenia zasad niedyskryminacji i dobrej administracji.

- Skarżąca podnosi, że Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji błędnie zastosowała art. 5 [ust. 1] lit. a) rozporządzenia 2015/63 ¹  przy określaniu liczenia składek należnych od skarżącej, ponieważ nie uwzględniła zastosowania zobowiązań wewnątrzgrupowych.

3. Zarzut trzeci dotyczący braku należytego badania, błędnej oceny sytuacji faktycznej, naruszenia i błędnego zastosowania art. 5 [ust. 1] lit. a) rozporządzenia 2015/63, a także naruszenia zasad niedyskryminacji i dobrej administracji.

- Skarżąca podnosi, że Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji błędnie zastosowała art. 5 [ust. 1] lit. a) rozporządzenia 2015/63, co doprowadziło do sytuacji podwójnego liczenia.

4. Zarzut czwarty dotyczący bezprawnego zachowania organu Unii, a także żądania dotyczącego odpowiedzialności pozaumownej na mocy art. 268 TFUE.

- Skarżąca podnosi, że zachowanie Jednolitej Rady ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji spełnia wszelkie przesłanki niniejszej skargi wymagane na podstawie utrwalonego orzecznictwa europejskiego, to znaczy bezprawność działania zarzucana instytucjom, faktyczne istnienie szkody oraz związek przyczynowy pomiędzy zachowaniem a podnoszoną szkodą.

5. Zarzut piąty, pomocniczy i incydentalny, dotyczący naruszenia zasady skuteczności, równoważności i równego traktowania, skutkującego brakiem stosowania rozporządzenia 2015/63.

- Skarżąca podnosi, że ewentualna sprzeczność pomiędzy powyższym rozporządzeniem a sytuacją skarżącej naruszyłaby zasady wskazane powyżej, ponieważ z jednej strony składki podmiotów, które znajdują się w takiej samej sytuacji faktycznej jak Iccrea, podlegałyby zmniejszeniu, co skutkowałoby bezprawnym pogorszeniem sytuacji skarżącej, a w konsekwencji analogiczne sytuacje byłyby traktowane w sposób odmienny.

6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia art. 15 TFUE, braku możliwości zapoznania się przez skarżącą z decyzjami Rady, a także wniosku o udostępnienie tych decyzji.

- Skarżąca podnosi, że nie miała jeszcze możliwości zapoznać się z decyzjami dotyczącymi lat 2015, 2016 i 2017 odnoszącymi się do jej sytuacji, które to zachowanie jawnie narusza art. 15 TFUE oraz prawo dostępu do dokumentów instytucji, organów i jednostek organizacyjnych Unii, niezależnie od ich formy.

¹ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz, U. 2015, L 11, s. 44).