Sprawa T-494/04: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2004 r. przez Wineke Neirinck przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.57.34/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 5 marca 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2004 r. przez Wineke Neirinck przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-494/04)

(2005/C 57/58)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 5 marca 2005 r.)

W dniu 22 grudnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Wineke Neirinck, zamieszkałej w Brukseli, reprezentowanej przez Georges'a Vandersandena, Laure Levi i Aurore Finchelstein, adwokatów.

Wineke Neirinck wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– uchylenie decyzji, o której skarżąca dowiedziała się podczas zebrania Wydziału OIB.1 (Biuro Infrastruktury i Logistyki w Brukseli - Realizacja polityki dotyczącej nieruchomości) dnia 4 marca 2004 r., a w myśl której na stanowisko prawnika w dziedzinie polityki dotyczącej nieruchomości w ramach OIB, o które ubiegała się skarżąca, wybrano innego kandydata;

– uchylenie potwierdzającej decyzji z dnia 9 marca 2004 r., w której poinformowano skarżącą o odrzuceniu jej kandydatury;

– uchylenie późniejszej decyzji z dnia 27 kwietnia 2004 r., w której poinformowano skarżącą, że nie zaliczyła ustnego testu oraz potwierdzono w ten sposób powołanie innej osoby;

– w każdym razie, przyznanie kwoty 30.000 euro tytułem zadośćuczynienia za straty moralne i materialne poniesione przez skarżącą, która to suma została oszacowana tymczasowo zgodnie z zasadą słuszności;

– obciążenie strony pozwanej całością kosztów postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca, w tamtym czasie będąca członkiem personelu tymczasowego Komisji zatrudnionym w Biurze Infrastruktury i Logistyki w Brukseli (OIB), ubiegała się o stanowisko prawnika w dziedzinie polityki dotyczącej nieruchomości w ramach OIB. Swą skargą pragnie ona uzyskać uchylenie decyzji, w których odrzucono jej kandydaturę i powołano na to stanowisko inną osobę, a także zadośćuczynienie za swoje rzekome straty moralne i materialne.

Na poparcie skargi skarżąca powołuje się na naruszenie interesu służby, ogólnych zasad bezstronności, obiektywizmu, niedyskryminacji, przejrzystości i obowiązku uzasadnienia, a także naruszenie zasad proceduralnych. Skarżąca podnosi, że o wyborze osoby, która została powołana na to stanowisko, zadecydowano z pominięciem procedur prawnych i bez uprzedniego porównania kwalifikacji tej osoby ze skarżącą. W tym samym zakresie skarżąca podnosi rażący błąd w ocenie, a także naruszenie ogólnej zasady równego traktowania, odnosząc się do tego, że wszyscy członkowie personelu pomocniczego i tymczasowego OIB, których umowy kończyły się dnia 1 maja 2004 r., za wyjątkiem skarżącej pozostali w OIB po upływie tego terminu.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.