Sprawa T-485/15: Skarga wniesiona w dniu 24 sierpnia 2015 r. - Alsharghawi/Rada.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.337.41

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 października 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 24 sierpnia 2015 r. - Alsharghawi/Rada

(Sprawa T-485/15)

Język postępowania: francuski

(2015/C 337/46)

(Dz.U.UE C z dnia 12 października 2015 r.)

Strony

Skarżący: Bashir Saleh Bashir Alsharghawi (Johannesburg, Republika Południowej Afryki) (przedstawiciel: É. Moutet, avocat)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady Unii Europejskiej (WPZiB) 2015/1333 z dnia 31 lipca 2015 r. uchylającej decyzję 2011/137/WPZiB, a także rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/1323 z dnia 31 lipca 2015 r. w sprawie wykonania art. 16 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 204/2011 w sprawie środków ograniczających w związku z sytuacją w Libii;

- obciążenie Rady kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżący podnosi cztery zarzuty:

1. Zarzut pierwszy dotyczący braku właściwości Rady, aby umieścić nazwisko skarżącego w wykazie osób objętych środkami ograniczającymi, ponieważ jego nazwisko nie zostało wymienione ani w rezolucjach Rady Bezpieczeństwa Narodów Zjednoczonych 1970 (2011) i 1973 (2011), ani w jej rezolucjach zmieniających 2213/2015 i 2214/2015.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia istotnych wymogów proceduralnych, podzielony na dwie części:

- naruszenie obowiązku uzasadnienia;

- naruszenie prawa do obrony skarżącego ze względu na brak kontradyktoryjnego postępowania.

3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przepisów prawa odnoszących się do stosowania traktatów Unii Europejskiej, podzielony na dwie części:

- naruszenie domniemania niewinności;

- naruszenie praw podstawowych w zakresie, w jakim, ustanawiając skierowane przeciwko skarżącemu środki ograniczające, Rada naruszyła jego swobodę przemieszczania się oraz prawo własności.

4. Zarzut czwarty dotyczący braku zasadności zaskarżonych aktów w zakresie, w jakim nie istnieje żadna istotna podstawa faktyczna uzasadniająca stosowność tych aktów.