Sprawa T-483/13: Skarga wniesiona w dniu 10 września 2013 r. - Oikonomopoulos przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.344.59/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 23 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 10 września 2013 r. - Oikonomopoulos przeciwko Komisji

(Sprawa T-483/13)

(2013/C 344/108)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 23 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Athanassios Oikonomopoulos (Ateny, Grecja) (przedstawiciele: adwokaci N. Korogiannakis i I. Zarzoura)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– zasądzenie odszkodowania;

– uznanie szeregu działań i środków podjętych przez OLAF za nieistniejące w sensie prawnym i stanowiące niedopuszczalny dowód.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczy nadużycia władzy przez OLAF. Urząd ten nie był uprawniony do prowadzenia dochodzenia w kontekście stosunków umownych między Komisją a stroną trzecią i w zakresie owego dochodzenia przekroczył swe uprawnienia, naruszając szereg artykułów obowiązujących aktów prawnych, takich jak rozporządzenie Rady nr 2185/96 ¹ i rozporządzenie nr 1073/1999 ² .

2) Zarzut drugi dotyczy naruszenia rozporządzenia nr 45/2001 ³ o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych, naruszenia art. 8 rozporządzenia nr 1073/1999, a także naruszenia obowiązku zachowania poufności, prawa do życia prywatnego i zasady dobrej administracji. Według skarżącego OLAF oraz różne dyrekcje generalne Komisji działały w sposób niezgodny z prawem przy przetwarzaniu danych osobowych skarżącego oraz przekazywały te dane osobowe w ramach Komisji oraz stronom trzecim.

3) Zarzut trzeci dotyczy naruszenia prawa do obrony. Skarżący utrzymuje, że udostępniono mu bardzo niewiele informacji na temat faktów dotyczących go w kontekście prowadzonego dochodzenia, a w rezultacie nie zapewniono mu możliwości obrony przed ewentualnym oskarżeniem.

¹ Rozporządzenie Rady (Euratom, WE) nr 2185/96 z dnia 11 listo-pada 1996 r. w sprawie kontroli na miejscu oraz inspekcji przeprowadzanych przez Komisję w celu ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich przed nadużyciami finansowymi i innymi nieprawidłowościami (Dz.U. 1996, L 292, s. 2 - wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 9, t. 1, s. 303).

² Rozporządzenie nr 1073/1999 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 25 maja 1999 r. dotyczące dochodzeń prowadzonych przez Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) (Dz.U. L 136, s. 1 - wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 1, t. 3, s. 91).

³ Rozporządzenie (WE) nr 45/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 grudnia 2000 r. o ochronie osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez instytucje i organy wspólnotowe i o swobodnym przepływie takich danych (Dz.U. L 8, s. 1 - wyd. spec. w jęz. polskim, rozdz. 13, t. 26, s. 102).