Sprawa T-481/19: Skarga wniesiona w dniu 8 lipca 2019 r. - Portigon/SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2019.305.59

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 września 2019 r.

Skarga wniesiona w dniu 8 lipca 2019 r. - Portigon/SRB

(Sprawa T-481/19)

Język postępowania: niemiecki

(2019/C 305/70)

(Dz.U.UE C z dnia 9 września 2019 r.)

Strony

Strona skarżąca: Portigon AG (Düsseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: D. Bliesener, V. Jungkind i F. Geber, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej z dnia 16 kwietnia 2019 r. dotyczącej obliczenia składek pobieranych ex ante na rzecz Jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji na rok 2019 (SRB/ES/SRF/2019/10) w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżącej;

- zawieszenie postępowania na podstawie art. 69 lit. c) i d) regulaminu postępowania przed Sądem do czasu prawomocnego rozstrzygnięcia w postępowaniach dotyczących skarg T-365/16, T-420-17 i T-413/18 lub zakończenia ich w inny sposób;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1. Zarzut pierwszy: naruszenie art. 70 ust. 2 akapit pierwszy do trzeciego rozporządzenia nr 806/2014/UE ¹  w związku z art. 8 ust. 1 lit. d) rozporządzenia wykonawczego nr 2015/81/UE ² , art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE ³ , art. 114 TFUE

- Pozwana niesłusznie nałożyła na skarżącą obowiązek opłacania składek, ponieważ rozporządzenie nr 806/2014/UE i dyrektywa 2014/59/UE nie przewidują obowiązku opłacania składek przez instytucje w likwidacji. Artykuł 114 TFUE zakazuje nakładania składek na instytucje takie jak skarżąca.

- Prawodawca nie powinien był opierać obowiązku płacenia składek na art. 114 TFUE z powodu braku związku z rynkiem wewnętrznym. Ogólnounijne zharmonizowane rozporządzenia w sprawie składek nie ułatwiały korzystania z podstawowych swobód ani nie utrudniały zauważalnych zakłóceń konkurencji w odniesieniu do instytucji wycofujących się z rynku.

- Pozwana niesłusznie nałożyła na skarżącą obowiązek opłacania składek, ponieważ instytucja ta nie jest narażona na ryzyko, likwidacja na podstawie rozporządzenia (UE) nr 806/2014 jest wykluczona, a instytucja nie ma znaczenia dla stabilności systemu finansowego.

- Skarżąca nie prowadzi żadnej nowej działalności od 2012 r. i znajduje się w stanie likwidacji w wyniku decyzji Komisji w sprawie pomocy. Większość jej pozostałych zobowiązań utrzymuje powierniczo dla innego podmiotu prawnego

- Rozporządzenie delegowane 2015/63/UE ⁴  narusza art. 114 TFUE oraz art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE jako podstawowej regulacji dotyczącej obliczania składek (art. 290 ust. 1 zdanie drugie TFUE).

2. Zarzut drugi: Naruszenie art. 41 ust. 2 lit. c) Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą"), ponieważ metoda obliczania nie pozwala na pełne uzasadnienie zaskarżonej decyzji. W zakresie, w jakim obliczenie opiera się na rozporządzeniu delegowanym 2015/63 UE, nie może ono być stosowane.

3. Zarzut trzeci: naruszenie art. 16 i 20 karty, ponieważ ze względu na szczególną sytuację skarżącej zaskarżona decyzja narusz a ogólną zasadę równego traktowania. Ponadto zaskarżona decyzja wkracza w sposób nieproporcjonalny w swobodę przedsiębiorczości skarżącej.

4. Zarzut czwarty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 2 rozporządzenia nr 806/2014/UE w związku z art. 103 ust. 7 dyrektywy 2014/59/UE, ponieważ przy obliczaniu kwoty składki strona pozwana powinna była wyłączyć zobowiązania wolne od ryzyka z istotnych zobowiązań.

5. Zarzut piąty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014/UE w związku z art. 5 ust. 3 i 4 rozporządzenia delegowanego nr 2015/63/UE, ponieważ pozwana błędnie obliczyła wysokość składek skarżącej na podstawie podejścia brutto w odniesieniu do umów na instrumenty pochodne.

6. Zarzut szósty (pomocniczo): naruszenie art. 70 ust. 6 rozporządzenia nr 806/2014/UE w związku z art. 6 ust. 8 lit. a) rozporządzenia delegowanego nr 2015/63/UE, ponieważ pozwana błędnie uznała skarżącą za instytucję podlegającą reorganizacji.

7. Zarzut siódmy: naruszenie art. 41 ust. 1 i ust. 2 lit. a) karty, ponieważ strona pozwana powinna była wysłuchać skarżącą prze d wydaniem zaskarżonej decyzji.

8. Zarzut ósmy: naruszenie art. 41 ust. 1 i 2 lit. c) karty i art. 296 ust. 2 TFUE w związku z tym, że pozwana nie uzasadniła w wystarczający sposób zaskarżonej decyzji.

¹ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 1).

² Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) 2015/81 z dnia 19 grudnia 2014 r. określające jednolite warunki stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 15, s. 1)

³ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. 2014, L 173, s. 190).

⁴ Rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2015/63 z dnia 21 października 2014 r. uzupełniające dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE w odniesieniu do składek ex ante wnoszonych na rzecz mechanizmów finansowania restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji (Dz.U. 2015, L 11, s. 44).