Sprawa T-477/13: Skarga wniesiona w dniu 4 września 2013 r. - Syrian Lebanese Commercial Bank przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.336.25/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 4 września 2013 r. - Syrian Lebanese Commercial Bank przeciwko Radzie

(Sprawa T-477/13)

(2013/C 336/55)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 16 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Syrian Lebanese Commercial Bank S.A. L. (Bejrut, Liban) (przedstawiciele: adwokaci P. Vanderveeren, L. Defalque i T. Bontinck)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– uznanie odpowiedzialności pozaumownej Unii Europejskiej ze względu na umieszczenie i utrzymanie wpisu strony skarżącej w załączniku II do rozporządzenia Rady 36/2012/UE;

– w rezultacie orzeczenie odpowiedniego i pełnego odszkodowania za szkodę poniesioną przez stronę skarżącą ze względu na bezprawne zachowanie Unii odpowiadającego kwocie czterdziestu jeden milionów siedemdziesięciu czterech tysięcy dziewięciuset czterdziestu euro (41.074.940 EUR) wraz z odsetkami wyrównawczymi i odsetkami za zwłokę według stopy stosowanej przez Europejski Bank Centralny do podstawowych operacji refinansujących, powiększonej o dwa punkty procentowe, i przyznanie tymczasowo odszkodowania w wysokości miliona euro z zastrzeżeniem jego dostosowania przy uwzględnieniu wydatków i inwestycji, których strona skarżąca będzie musiała dokonać, aby odzyskać swój wizerunek i reputację;

– posiłkowo, jeśli zostanie uznane, że kwota poniesionej szkody powinna zostać ponownie oszacowana, wydanie postanowienia o zasięgnięciu opinii biegłego zgodnie z art. 65 lit. d), art. 66 § 1 i art. 70 regulaminu postępowania przed Sądem;

– obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi - w odniesieniu do bezprawnego zachowania zarzucanego Radzie, jeśli chodzi zarówno o przyjęcie środków w postaci zamrożenia funduszy, jak i utrzymanie ich od stycznia 2012 r. - cztery zarzuty dotyczące:

– oczywistego błędu w ocenie dotyczącego zaangażowania strony skarżącej w finansowanie reżimu syryjskiego;

– braku wystarczającego i dokładnego uzasadnienia środków przyjętych przez Radę wobec strony skarżącej;

– naruszenia prawa do obrony oraz prawa do rzetelnego procesu i skutecznej ochrony sądowej;

– uchybień związanych z badaniem przeprowadzonym przez Radę powodujących niezgodność z prawem środków ograniczających przyjętych przez Radę.

Strona skarżąca podnosi, że przyjęte przez Radę środki w postaci zamrożenia funduszy stanowią pewną przyczynę poniesionych przez nią szkód zarówno materialnych, jak i niematerialnych.

W odniesieniu szkody materialnej strona skarżąca powołuje się na to, że poniosła istotne straty operacyjne i technologiczne wynikające w szczególności z utraty stosunków handlowych z kilkoma bankami europejskimi i arabskimi, drastycznego spadku wyników działalności operacyjnej oraz utraty wielu aktywów bankowych począwszy od 2012 r. Ponadto jej były dostawca oprogramowania bankowego zaprzestał prowadzenia z nią wszelkich stosunków.

W odniesieniu do szkody niematerialnej strona skarżąca żąda odszkodowania za szkodę wynikającą z naruszenia jej wizerunku ze względu na przyjęte przez Radę niezgodne z prawem środki w postaci zamrożenia funduszy.