Sprawa T-474/04: Skarga wniesiona w dniu 10 grudnia 2004 r. przez Pergan GmbH przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Dz.U.UE.C.2005.45.27/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-474/04)
(2005/C 45/59)
(Język postępowania: niemiecki)
(Dz.U.UE C z dnia 19 lutego 2005 r.)
W dniu 10 grudnia 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Pergan GmbH z siedzibą w Bocholt (Niemcy) reprezentowanej przez adwokatów M. Klusmanna i F. Wiemera przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.
Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
1) stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 1 października 2004 r. (SG-Greffe (2004) D/204343) w zakresie, w którym decyzja ta oddala wniosek skarżącej o usunięcie wszelkich wzmianek wskazujących na skarżącą w ostatecznie opublikowanej wersji decyzji w przedmiocie kary pieniężnej wydanej przez pozwaną dnia 10 grudnia 2003 r. w sprawie COMP/E-2/37.857 - peroksydy organiczne
2) obciążenie pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Zaskarżoną decyzją, pozwana częściowo oddaliła wniosek skarżącej z dnia 13 lipca 2004 r. o usunięcie z ostatecznie opublikowanej decyzji pozwanej w przedmiocie kary pieniężnej z dnia 10 grudnia 2003 r. w sprawie COMP/E-2/37.857 - peroksydy organiczne - wszelkich wzmianek wskazujących na skarżącą.
Na uzasadnienie skargi, skarżąca podnosi, że zgodnie z art. 21 rozporządzenia 17/62, publikacja decyzji w przedmiocie kary pieniężnej mogła wskazywać jedynie przedsiębiorstwa będące uczestnikami postępowania. Ponieważ skarżąca nie była adresatem decyzji w przedmiocie kary pieniężnej, pozwana nie miała prawa publikować swych stwierdzeń kierowanych do skarżącej. Ponadto, pozwana nie miała prawa wydać decyzji stwierdzającej, obciążającej skarżącą. Zdaniem skarżącej, pozwana nie posiada, zgodnie z rozporządzeniem 17/62, kompetencji do wydania takiej decyzji i nie może wykazać interesu prawnego. Wreszcie, skarżąca podnosi naruszenie zasady skutecznego środka prawnego ustanowionego w art. 47 ust. 1 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej. Skarżąca podnosi w tym zakresie, że, chociaż pozwana przypisuje jej szerokie naruszenia kartelowe, pozwana zaniechała skierować do skarżącej decyzji w przedmiocie kary pieniężnej i z tego względu ograniczyła jej możliwości w zakresie skorzystania ze środka prawnego.