Sprawa T-472/09: Skarga wniesiona w dniu 30 listopada 2009 r. - SP przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.24.63/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 30 stycznia 2010 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 listopada 2009 r. - SP przeciwko Komisji

(Sprawa T-472/09)

(2010/C 24/112)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2010 r.)

Strony

Strona skarżąca: SP SpA (Brescia, Włochy) (przedstawiciel: G. Belotti, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności decyzji w sprawie COMP/37.956 - Pręty zbrojeniowe do betonu; nowa decyzja C (2009) 7492 wersja ostateczna z dnia 30 września 2009 r.

Zarzuty i główne argumenty

Wydaną w dniu 17 września 2002 r. decyzją Komisja zakończyła postępowanie, które zostało wszczęte najpóźniej w październiku 2000 r. w drodze przeprowadzonych bez uprzedzenia kontroli w pewnych włoskich przedsiębiorstwach hutniczych; w decyzji tej Komisja stwierdziła uczestnictwo tych przedsiębiorstw w niezgodnym z prawem kartelu w rozumieniu art. 65 traktatu EWWiS w okresie od dnia 6 grudnia 1989 r. do lipca 2000 r. Decyzja ta została zaskarżona przez wszystkie przedsiębiorstwa, do których została skierowana, w tym także przez obecną skarżącą.

Skarga ta została oparta na tym, że Komisja wydała pierwszą decyzję przyjmując za podstawę prawną art. 65 EWWiS, choć ten już nie obowiązywał w dniu wydania decyzji, ponieważ wygasł pięć lat wcześniej.

Wydając decyzję będącą przedmiotem niniejszej skargi Komisji ponowiła te same dotyczące naruszeń twierdzenia, które zawarła w swej pierwszej decyzji, zmieniając podstawę prawną nałożenia grzywny; podstawa stwierdzenia naruszenia nie została jednak zmieniona i jest nią nadal art. 65 EWWiS.

Skargę swą skarżąca opiera na szeregu argumentów i zarzuca między innymi:

1) Niekompletność zaskarżonej decyzji i naruszenie w niej istotnych wymogów proceduralnych ze względu na to, że podano ją do jej wiadomości bez załączników, a ponadto została ona wydana z naruszeniem zasady kolegialności Komisji.

2) Brak uprawnienia Komisji do zarzucania naruszenia art. 65 traktatu EWWiS, skoro traktat ten już wygasł.

3) Naruszenie i niewłaściwe zastosowanie przepisu art. 23 rozporządzenia WE nr 1/2003 (1) ze względu na to, że celem tego przepisu jest ustanowienie grzywien, po pierwsze, wyłącznie w odniesieniu do naruszenia traktatu WE, a nie traktatu EWWiS, oraz, po drugie, wyłącznie w odniesieniu do prowadzących działalność przedsiębiorstw, które uzyskały obrót w poprzedzającym roku obrotowym. Podkreślić należy w tym względzie, że znajdująca się w stanie upadłości skarżąca nie miała w 2008 r. żadnych obrotów.

4) Nadużycie władzy i naruszenie zasad postępowania ze względu na prowadzenie sprawy wszczętej w czasie obowiązywania traktatu EWWiS, podczas gdy postanowienia traktatu WE tego nie umożliwiają.

5) Stronniczość administracji i brak uzasadnienia ze względu na nieuwzględnienie podniesionych w trakcie postępowania argumentów przemawiających za nieistnieniem lub, w każdym razie, nieskutecznością rzekomego kartelu, a także ze względu na pominięcie w trakcie postępowania dowodów na brak uczestnictwa skarżącej w niektórych działaniach tego kartelu.

6) Poważne naruszenie prawa do obrony ze względu na niepoprzedzenie zaskarżonej decyzji wydaniem nowego pisma w sprawie przedstawienia zarzutów.

7) Naruszenie i niewłaściwe zastosowanie przepisów prawnych ze względu na niesłuszne podwyższenie podstawowej kwoty grzywny, w szczególności związane z czasem trwania i efektem odstraszającym kary.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) z dnia 16 grudnia 2002 r. nr 1/2003 w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz.U. L 1 z dnia 4.1.2003, s. 1).