Sprawa T-471/13: Skarga wniesiona w dniu 30 sierpnia 2013 r. - Xellia Pharmaceuticals ApS przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.325.47/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 sierpnia 2013 r. - Xellia Pharmaceuticals ApS przeciwko Komisji

(Sprawa T-471/13)

(2013/C 325/75)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 9 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Xellia Pharmaceuticals ApS (Kopenhaga, Dania) i Zoetis products, LLC (New Jersey, Stany Zjednoczone Ameryki) (przedstawiciel: adwokat D. Hull)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 3, art. 2 ust. 3 i art. 3 decyzji Komisji C (2013) wersja ostateczna z dnia 19 czerwca 2013 r. (COMP/39.229 - Lundbeck), w zakresie, w jakim dotyczą one skarżących, albo

– tytułem ewentualnym, stwierdzenia częściowej nieważności art. 1 ust. 3 i obniżenia kwoty nałożonej grzywny;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi osiem zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczy oczywistego błędu w ocenie polegającego na stwierdzeniu, że ograniczenia ustalone w ugodzie przekraczają zakres patentów firmy Lundbeck.

2) Zarzut drugi dotyczy naruszenia prawa poprzez użycie niewłaściwego kryterium prawnego przy ocenie, czy Alpharma była potencjalnym konkurentem, oraz oczywistego błędu w ocenie przy stwierdzeniu, że Alpharma była potencjalnym konkurentem.

3) Zarzut trzeci dotyczy oczywistego błędu w ocenie polegającego na stwierdzeniu, że ugoda stanowiła ograniczenie konkurencji "ze względu na przedmiot".

4) Zarzut czwarty dotyczy naruszenia prawa poprzez stwierdzenie ograniczenia konkurencji w rozumieniu art. 101, pomimo że ugoda jedynie odzwierciedla zakres wykluczający patentów firmy Lundbeck, który, jako element prawa, należy uznać za obowiązujący.

5) Zarzut piąty dotyczy naruszenia prawa strony skarżącej do obrony poprzez spóźnione powiadomienie o (i) istnieniu dochodzenia i (ii) konkretnych zastrzeżeniach Komisji.

6) Zarzut szósty dotyczy naruszenia zasady niedyskryminacji poprzez skierowanie decyzji do Zoetis.

7) Zarzut siódmy dotyczy naruszenia prawa poprzez ustalenie kwoty grzywny bez uwzględnienia ograniczonej wagi rzekomego naruszenia i oczywistego błędu w ocenie polegającego na ustaleniu grzywny proporcjonalnie wyższej od grzywny nałożonej na firmę Lundbeck i na nieuwzględnieniu niepewności prawa, mało istotnego charakteru naruszenia i zasięgu geograficznego.

8) Zarzut ósmy dotyczy oczywistego błędu w ocenie polegającego na zastosowaniu górnej granicy grzywny nałożonej na A.L. Industrier w wysokości 10 % jej obrotów w 2011 r., nie zaś jej znacznie wyższych obrotów w 2012 r., co spowodowało obciążenie strony skarżącej większą częścią grzywny.