Sprawa T-47/02: Manfred Danzer i Hannelore Danzer v. Rada Unii Europejskiej.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.190.17/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 sierpnia 2006 r.

Wyrok Sądu Pierwszej Instancji z dnia 21 czerwca 2006 r. - Manfred Danzer i Hannelore Danzer przeciwko Radzie Unii Europejskiej

(Sprawa T-47/02)⁽¹⁾

(Prawo spółek - Dyrektywy 68/151/EWG i 78/660/EWG - Ogłaszanie rocznych sprawozdań finansowych - Ochrona tajemnicy przedsiębiorstwa - Naruszenie praw podstawowych - Podstawa prawna - Skarga o odszkodowanie - Niedopuszczalność)

(2006/C 190/28)

Język postępowania: niemiecki

(Dz.U.UE C z dnia 12 sierpnia 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Manfred Danzer i Hannelore Danzer (Linz, Austria) (Przedstawiciele: początkowo J. Hintermayr, M. Krüger, F. Haunschmidt, G. Minichmayr i P. Burgstaller, a następnie J. Hintermayr, F. Haunschmidt, G. Minichmayr, P. Burgstaller, G. Tusek, T. Riedler i C. Hadeyer, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej (Przedstawiciele: M. Giorgi Fort i M. Bauer, pełnomocnicy)

Przedmiot sprawy

Po pierwsze, żądanie odszkodowania, na podstawie art. 288 WE, za szkodę jakoby poniesioną przez skarżących w związku z obowiązkiem ujawnienia pewnych informacji w rocznym sprawozdaniu finansowym spółki, w której pełnią funkcje podmiotów zarządzających, wynikającym z art. 2 ust. 1 lit. f) pierwszej dyrektywy 68/151/EWG Rady z dnia 9 marca 1968 r. w sprawie koordynacji gwarancji, jakie są wymagane w państwach członkowskich od spółek w rozumieniu art. 58 akapit drugi traktatu EWG (następnie art. 58 akapit drugi traktatu WE, obecnie art. 48 akapit drugi WE) w celu uzyskania ich równoważności w całej Wspólnocie dla zapewnienia ochrony interesów zarówno wspólników, jak i osób trzecich (Dz.U. L 65, str. 8), oraz z art. 47 czwartej dyrektywy 78/660/EWG Rady z dnia 25 lipca 1978 r. wydanej na podstawie art. 54 ust. 3 lit. g) traktatu EWG [następnie art. 54 ust. 3 lit. g) traktatu WE i obecnie art. 44 ust. 2 lit. g) WE] w sprawie rocznych sprawozdań finansowych niektórych rodzajów spółek (Dz.U. L 222, str. 11), i po drugie, żądanie stwierdzenia nieważności wyżej wymienionych przepisów.

Sentencja postanowienia

1) Skarga zostaje odrzucona.

2) Skarżący zostają obciążeni własnymi kosztami postępowania oraz kosztami poniesionymi przez Radę.

______

⁽¹⁾ Dz.U. C 109 z 4.5.2002