Sprawa T-466/16: Skarga wniesiona w dniu 23 sierpnia 2016 r. - NRW. Bank/SRB.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.371.25/2

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 23 sierpnia 2016 r. - NRW. Bank/SRB

(Sprawa T-466/16)

Język postępowania: niemiecki

(2016/C 371/28)

(Dz.U.UE C z dnia 10 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: NRW. Bank (Düsseldorf, Niemcy) (przedstawiciele: A. Behrens, J. Kraayvanger i J. Seitz, Rechtsanwälte)

Strona pozwana: Einheitlicher Abwicklungsausschuss (SRB)

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji pozwanej dotyczącej rocznej składki skarżącej do funduszu restrukturyzacyjnego za rok składkowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r.;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 103 ust. 2 i art. 7 dyrektywy 2014/59/UE ¹ i art. 70ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 806/2014 ² .

Skarżąca podnosi, że decyzja pozwanej dotycząca jej rocznej składki jest niezgodna z prawem, ponieważ uwzględnia ona ze skutkiem zmniejszającym wysokość składki jedynie działalność wspierającą, nie natomiast także pomocniczą działalność wspierającą. W ten sposób roczna składka skarżącej na fundusz restrukturyzacyjny za rok składkowy od 1 stycznia do 31 grudnia 2016 r. został ustalony na zbyt wysoką kwotę.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia rozporządzeń wykonawczych do dyrektywy 2014/59/UE i rozporządzenia (UE) nr 806/2014, które należy interpretować zgodnie z tymi aktami prawnymi w ten sposób, że uprzywilejowują one także pomocniczą działalność wspierającą.

3. Zarzut trzeci, podniesiony posiłkowo, dotyczący niezgodności z prawem rozporządzeń wykonawczych do dyrektywy 2014/59/UE i do rozporządzenia (UE) nr 806/2014.

W tym kontekście skarżąca podnosi, że w wypadku gdyby była niemożliwa wykładnia rozporządzeń wykonawczych zgodna z dyrektywą 2014/59/UE i rozporządzeniem (EU) nr 806/2014, to wówczas rozporządzenia wykonawcze są w tym zakresie niezgodne z prawem. Decyzja Komisji oparta na tych rozporządzeniach wykonawczych jest zatem niezgodna z prawem.

¹ Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/59/UE z dnia 15 maja 2014 r. ustanawiająca ramy na potrzeby prowadzenia działań naprawczych oraz restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w odniesieniu do instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych oraz zmieniająca dyrektywę Rady 82/891/EWG i dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2001/24/WE, 2002/47/WE, 2004/25/WE, 2005/56/WE, 2007/36/WE, 2011/35/UE, 2012/30/UE i 2013/36/EU oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1093/2010 i (UE) nr 648/2012 (Dz.U. L 173, s. 190)

² Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. L 225, s.1)