Sprawa T-457/13 P: Odwołanie wniesione w dniu 28 sierpnia 2013 r. przez CC od wyroku wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-9/12 CC przeciwko Parlamentowi.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.325.42

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 listopada 2013 r.

Odwołanie wniesione w dniu 28 sierpnia 2013 r. przez CC od wyroku wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-9/12 CC przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-457/13 P)

(2013/C 325/70)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 9 listopada 2013 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: CC (Bridel, Luksemburg) (przedstawiciel: adwokat G. Maximini)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania

Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

- uchylenie wyroku wydanego w dniu 11 lipca 2013 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej (SSP) w sprawie F-9/12 CC przeciwko Parlamentowi Europejskiemu;

- tym samym, uznanie dopuszczalności wniosku wnoszącego odwołanie o naprawienie szkody poniesionej w związku z działaniem strony przeciwnej;

- wydanie rozstrzygnięcia uwzględniającego żądania przedstawione przez wnoszącego odwołanie w pierwszej instancji;

- obciążenie drugiej strony postępowania kosztami obu instancji.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi osiem zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że SSP niesłusznie nie zarządził koniecznych środków dowodowych i z tego względu dopuścił się oczywistego błędu w ocenie co do utraty przez stronę skarżącą szansy zatrudnienia w Parlamencie od czerwca 2005 r.

2) Zarzut drugi dotyczący błędu co do prawa i oczywistego błędu w ocenie a pomocniczo wypaczenia faktów w zakresie, w jakim SSP wywiódł, że Rada została poinformowana o istnieniu listy przydatności do pracy, na której widniało nazwisko strony skarżącej.

3) Zarzut trzeci dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie, wypaczenia faktów, braków w uzasadnieniu oraz nieustosunkowania się do zarzutu w zakresie, w jakim SSP nie ustosunkował się do podniesionych przez stronę skarżącą zarzutów stwarzania przez Parlament przeszkód w jej zatrudnieniu przez instytucje i organy Unii, braku informacji o istnieniu listy przydatności do pracy i okoliczności, że EPSO otrzymało zezwolenie wpisania strony skarżącej do swojej bazy danych i rozpowszechnienia tej informacji.

4) Zarzut czwarty dotyczący błędu co do prawa i wypaczenia faktów w zakresie, w jakim SSP: i) niesłusznie stwierdził, że Parlament nie miał obowiązku prawnego rozpowszechnienia listy przydatności do pracy wśród wszystkich instytucji i organów Unii, ii) nie wyciągnął konsekwencji z naruszenia zasady równego traktowania, dobrej administracji i pewności prawa oraz iii) nie dokonał analizy dokumentów.

5) Zarzut piąty dotyczący wypaczenia faktów i oczywistego błędu w ocenie co do informacji o przedłużeniu ważności listy przydatności do pracy, ponieważ SSP stwierdził, że Rada oraz inne instytucje i organy Unii miały wiedzę o przedłużeniu ważności listy przydatności do pracy w okresie od czerwca do sierpnia 2007 r.

6) Zarzut szósty dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie, wypaczenia faktów oraz niezbadania ich w zakresie, w jakim SSP stwierdził, że przedłużony okres ważności listy przydatności do pracy wobec innych laureatów nie oznaczał nierównego traktowania w stosunku do strony skarżącej.

7) Zarzut sódmy dotyczący błędu co do prawa i oczywistego błędu w ocenie w zakresie, w jakim SSP nie wywiódł wniosków, jakie same się narzucały w związku ze zniszczeniem przez Parlament dokumentów dotyczących sytuacji strony skarżącej.

8) Zarzut ósmy dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie oraz pomocniczo wypaczenia faktów, niezarządzenia środków dowodowych i braku uzasadnienia w zakresie, w jakim SSP nie uwzględnił rzeczywistej sytuacji strony skarżącej oraz błędnego zachowania Parlamentu podczas analizy istnienia utraty szansy zatrudnienia oraz oceny poniesionej szkody.