Sprawa T-454/20: Skarga wniesiona w dniu 16 lipca 2020 r. - Garment Manufacturers Association in Cambodia/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.287.42

Akt nienormatywny

Wersja od: 31 sierpnia 2020 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 lipca 2020 r. - Garment Manufacturers Association in Cambodia/Komisja

(Sprawa T-454/20)

Język postępowania: angielski

(2020/C 287/62)

(Dz.U.UE C z dnia 31 sierpnia 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Garment Manufacturers Association in Cambodia (Phnom Penh, Kambodża) (przedstawiciele: adwokaci C. Ziegler i S. Monti)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2020/550 z dnia 12 lutego 2020 r. zmieniającego załączniki II i IV do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 978/2012 w odniesieniu do czasowego wycofania rozwiązań, o których mowa w art. 1 ust. 2 rozporządzenia (UE) nr 978/2012, w przypadku niektórych produktów pochodzących z Królestwa Kambodży, w części dotyczącej czasowego wycofania preferencji taryfowych GSP w odniesieniu do wszystkich kodów celnych, które mają wpływ na członków GMAC, tj. kodów HS wymienionych w tabeli w art. 1 pkt 1) oraz wszystkich kodów celnych HS wymienionych w tabeli w art. 1 pkt 2), z wyjątkiem kodu HS 1212 93;

– obciążenie Komisji jej własnymi kosztami postępowania i kosztami poniesionymi przez stronę skarżącą.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że zaskarżone rozporządzenie narusza zasadę proporcjonalności i wymóg spójności między strategiami politycznymi i działaniami Unii. Zdaniem strony skarżącej Komisja nie dokonała prawidłowej oceny proporcjonalności częściowego czasowego wycofania preferencji celnych w odniesieniu do sektorów odzieży, obuwia i artykułów podróżnych w Kambodży.

2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia praw procesowych strony skarżącej ze względu na brak przedstawienia przez Komisję wystarczającego uzasadnienia zgodnie z art. 296 akapit 2 TFUE, co jest równoznaczne z naruszeniem prawa do dobrej administracji.