Sprawa T-454/13: Skarga wniesiona w dniu 26 sierpnia 2013 r. - SNCM przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.325.41

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 listopada 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 26 sierpnia 2013 r. - SNCM przeciwko Komisji

(Sprawa T-454/13)

(2013/C 325/69)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 9 listopada 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Société nationale maritime Corse Méditerranée (SNCM) (Marsylia, Francja) (przedstawiciele: adwokaci A. Winckler, F.C. Laprévote, J.P. Mignard i S. Mabile)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności, na podstawie art. 263 TFUE, decyzji Komisji C(2013) 1926 z dnia 2 maja 2013 r.;

– tytułem ewentualnym, częściowe stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim Komisja uznała w niej, że kwota pomocy obejmuje elementy przywołane w pkt 218 tej decyzji;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W ramach skargi strona skarżąca wnosi o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji C(2013) 1926 final z dnia 2 maja 2013 r., którą Komisja, po pierwsze, uznała za pomoc państwa rekompensaty finansowe wypłacone na rzecz Société Nationale Corse Méditerranée (zwanej dalej "SNCM") i Compagnie Méridionale de Navigation (zwanej dalej "CNM") z tytułu usług przewozów morskich świadczonych między Marsylią a Korsyką za lata 2007-2013 w ramach umowy świadczenia usług publicznych. Następnie Komisja uznała za zgodne z rynkiem wewnętrznym rekompensaty wypłacone na rzecz SNCM i CNM za usługi przewozowe świadczone przez cały rok (zwane dalej "usługą podstawową"), lecz stwierdziła niezgodność z rynkiem wewnętrznym rekompensat wypłaconych z tytułu usług świadczonych w szczycie sezonu, którym jest okres świąt Bożego Narodzenia, luty, okres wiosenno-jesienny lub letni (zwanych dalej usługą "dodatkową"). Wreszcie Komisja nakazała odzyskanie pomocy uznanej za niezgodną z rynkiem wewnętrznym [sprawa pomoc państwa SA.22843 2012/C (ex 2012/NN)].

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszeń prawa, błędów faktycznych i oczywistych błędów w ocenie, z uwagi na to, że Komisja niesłusznie uznała, iż usługa "dodatkowa" nie jest usługą świadczoną w ogólnym interesie gospodarczym. Strona skarżąca podnosi, że Komisja zatem:

– naruszyła prawo, ograniczając szeroki zakres uznania przyznany państwom członkowskim Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej przy definiowaniu ich usług publicznych;

– zastosowała błędne i niemające zastosowania w niniejszej sprawie kryterium "rzeczywistego zapotrzebowania" na usługi publiczne;

– naruszyła prawo, popełniła błąd w ustaleniach faktycznych i oczywisty błąd w ocenie, dokonując odrębnie analizy usługi "podstawowej" i usługi "dodatkowej";

– popełniła oczywisty błąd w ocenie dotyczący braku inicjatywy sektora prywatnego w odniesieniu do usługi "dodatkowej".

2) Zarzut drugi dotyczący oczywistego błędu w ocenie z uwagi na to, że Komisja niesłusznie uznała, iż zawarcie umowy o świadczenie usług publicznych nie spełniło czwartego wymogu ustalonego wyrokiem Trybunału z dnia 24 lipca 2003 r. w sprawie C-280/00 Altmark Trans i Regierungspräsidium Magdeburg, Rec. s. I-7747, mimo iż umowa ta była wynikiem przeprowadzenia otwartego w ramach otwartego i przejrzystego postępowania przetargowego.

3) Zarzut trzeci, podniesiony tytułem ewentualnym i przy założeniu, że rekompensata za usługę "dodatkową" jest pomocą państwa (quod non), dotyczący naruszenia art. 106 ust. 2 TFUE i art. 107 TFUE, zasad proporcjonalności i zakazu bezpodstawnego wzbogacenia oraz oczywistego błędu w ocenie przy ustalaniu kwoty pomocy do odzyskania w zakresie, w jakim obliczanie kwoty pomocy do odzyskania nie uwzględnia ani rzeczywistych kosztów dodatkowych poniesionych przez SNCM z tytułu usługi "dodatkowej", ani niedopłaty rekompensaty dotyczącej usługi "podstawowej" i jest ono w każdym razie oparte na błędnej ocenie części rekompensaty za usługę "podstawową" i części rekompensaty za usługę "dodatkową".

4) Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady uzasadnionych oczekiwań w zakresie, w jakim Komisja przyjęła stanowisko sprzeczne z jej własną praktyką decyzyjną i zastosowała komunikat SIEG ¹ , który nie został wydany w dniu podpisania umowy świadczenia usług publicznych. Strona skarżąca podnosi ponadto, że czas trwania postępowania mógł uzasadniać powstanie po jej stronie uzasadnionych oczekiwań uniemożliwiających Komisji nakazanie władzom krajowym odzyskanie pomocy państwa.

5) Zarzut piąty dotyczący naruszenia zasady równego traktowania z uwagi na wprowadzenie niesprawiedliwego odmiennego traktowania SNCM i pozostałych spółek morskich.

¹ Komunikat Komisji w sprawie stosowania reguł Unii Europejskiej w dziedzinie pomocy państwa w odniesieniu do rekompensaty z tytułu usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.U. 2012 C 8, s. 8).