Sprawa T-454/09 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 10 września 2009 r. w sprawie F-139/07, van Arum przeciwko Parlamentowi, wniesione w dniu 9 listopada 2009 r. przez Rinse van Aruma.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2010.37.39/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 13 lutego 2010 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 10 września 2009 r. w sprawie F-139/07, van Arum przeciwko Parlamentowi, wniesione w dniu 9 listopada 2009 r. przez Rinse van Aruma

(Sprawa T-454/09 P)

(2010/C 37/55)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 13 lutego 2010 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Rinse van Arum (Winksele, Belgia) (przedstawiciel: adwokat W. van den Muijsenbergh)

Druga strona postępowania: Parlament Europejski

Żądania wnoszącego odwołanie

– uwzględnienie odwołania i podniesionych w nim zarzutów w całości;

– uchylenie wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej (druga izba) z dnia 10 września 2009 r. w sprawie F-139/07;

– wydanie rozstrzygnięcia w sprawie i co za tym idzie stwierdzenie nieważności decyzji o sprawozdaniu z oceny wnoszącego odwołanie;

– obciążenie Parlamentu kosztami postępowania poniesionymi przez wnoszącego odwołanie w obydwu instancjach.

Zarzuty i główne argumenty

Wnoszący odwołanie podnosi następujące zarzuty:

– naruszenie art. 1 i 9 ogólnych przepisów wykonawczych dotyczących wprowadzenia w życie art. 43 regulaminu pracowniczego i art. 15 ust. 2 oraz art. 87 ust. 1 Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich a także wytycznych sprawie ocen;

– naruszenie art. 19 ogólnych przepisów wykonawczych i obowiązku uzasadnienia;

– naruszenie zasady kontradyktoryjności postępowania, równości stron i prawa do obrony;

– naruszenie dotyczące związku pomiędzy oceną i przyznaniem punktów, prawa do obrony i zasady dobrej administracji;

– naruszenie art. 90 regulaminu pracowniczego urzędników Wspólnot Europejskich (zwanego dalej "regulaminem") poprzez uwzględnienie dokumentów nienależących do akt sprawy, naruszenie zasady kontradyktoryjnosci postępowania i przerzucenie ciężaru dowodu na wnoszącego odwołanie oraz naruszenie obowiązku uzasadnienia;

– naruszenie obowiązku staranności z uwagi na to, że dokonujący ostatecznej oceny, niezachowując należytej staranności uwzględnił błędne informacje i naruszenie zasad prawnych dotyczących ciężaru dowodu;

– błędne zastosowanie prawa, orzecznictwa i zasad prawnych w odniesieniu do art. 90 regulaminu, obowiązku staranności, zasady dobrej administracji i zasad prawnych dotyczących dowodów;

– naruszenie prawa poprzez dokonanie przez Sąd do spraw Służby Publicznej niezrozumiałych ustaleń i nieprawidłowej kwalifikacji okoliczności faktycznych oraz naruszenie obowiązku uzasadnienia i zasady dobrej administracji;

– nieprawidłowe ustalenie stanu faktycznego