Sprawa T-452/05: Skarga wniesiona w dniu 27 grudnia 2005 r. - Belgian Sewing Thread przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2006.60.43

Akt nienormatywny

Wersja od: 11 marca 2006 r.

Skarga wniesiona w dniu 27 grudnia 2005 r. - Belgian Sewing Thread przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-452/05)

(2006/C 60/83)

Język postępowania: niderlandzki

(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2006 r.)

Strony

Strona skarżąca: Belgian Sewing Thread N.V. [Przedstawiciel: H. Gilliams, adwokat]

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Skarżąca wnosi do Sądu o:

a) w ramach skargi o stwierdzenie nieważności:

– stwierdzenie nieważności art. 1 decyzji Komisji C(2005) 3452 wersja ostateczna z dnia 14 września 2005 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 81 WE i art. 53 Porozumienia o EOG (sprawa 38.337 - PO/Nici) w zakresie, w jakim zostało w nim ustalone, że skarżąca uczestniczyła w stwierdzonym tam naruszeniu w tym samym stopniu co inne przedsiębiorstwa biorące w nim udział oraz art. 2 tej decyzji w zakresie, w jakim nakłada on na skarżącą grzywnę;

– ewentualnie, uchylenie lub przynajmniej znaczne obniżenie grzywny nałożonej na skarżącą w art. 2 decyzji;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania;

b) w ramach skargi o odszkodowanie:

– stwierdzenie odpowiedzialności Komisji na podstawie art. 235 WE i art. 288 WE;

– zobowiązanie Komisji do zapłaty odszkodowania za szkody już poniesione i szkody przyszłe będące następstwem opublikowania przez Komisję wewnętrznych wykazów cen skarżącej;

– zobowiązanie Komisji do zapłaty odsetek w wysokości 8 % rocznie, naliczanych od momentu popełnienia przez Komisję uchybienia;

– zobowiązanie Komisji do zapłaty zaliczki na poczet odszkodowania w wysokości 705 812 EUR do czasu sporządzenia opinii biegłego;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

W pierwszym rzędzie skarżąca kwestionuje wspomnianą decyzję Komisji w zakresie, w jakim zostało w niej ustalone, że skarżąca uczestniczyła w stwierdzonym tam naruszeniu w tym samym stopniu co inne przedsiębiorstwa biorące w nim udział oraz wnosi o uchylenie lub przynajmniej znaczne obniżenie nałożonej na nią grzywny.

Skarżąca stwierdza, że popełnione przez nią naruszenie zostało błędnie zaliczone do kategorii bardzo poważnych naruszeń. Zdaniem skarżącej Komisja naruszyła w ten sposób zasadę słuszności i proporcjonalności, art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1/2003⁽¹⁾ oraz obowiązek uzasadnienia i prawo do obrony. Zdaniem skarżącej Komisja nie uwzględniła faktu, że skarżąca nie odgrywała żadnej roli w planowaniu i organizowaniu naruszenia, nie uczestniczyła w spornych spotkaniach mających na celu zawarcie porozumień ograniczających konkurencję oraz tego, że skarżąca nigdy nie wprowadziła w życie tych porozumień.

Skarżąca kwestionuje również umieszczenie jej w drugiej kategorii w celu ustalenia kwoty podstawowej grzywny oraz jej wysokość. Zdaniem skarżącej Komisja przeceniła możliwość wywarcia rzeczywistego wpływu na konkurencję przez skarżącą, zarówno w porównaniu z wpływem innych przedsiębiorstw uczestniczących w naruszeniu, jak też w świetle niestabilnej sytuacji finansowej skarżącej oraz ograniczonej wielkości rynku. W związku z tym skarżąca podnosi również, że Komisja naruszyła zasadę słuszności i proporcjonalności, art. 23 ust. 3 rozporządzenia nr 1/2003, wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien, zasadę równego traktowania oraz obowiązek uzasadnienia.

Skarżąca dodaje, że Komisja dokonała również błędnej oceny okoliczności łagodzących w odniesieniu do skarżącej oraz naruszyła wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien oraz obowiązek uzasadnienia. Komisja powinna była uwzględnić jako okoliczność łagodzącą fakt, że skarżąca nie wprowadziła w życie wspomnianych porozumień i że odgrywała ona bardzo ograniczoną i bierną rolę.

Skarżąca twierdzi, że obniżenie grzywny ze względu na jej współpracę w toku dochodzenia jest zbyt małe i zostało przyznane z naruszeniem obowiązku uzasadnienia, zasady równego traktowania i proporcjonalności oraz komunikatu Komisji w sprawie nienakładania grzywien lub obniżenia ich kwoty w sprawach kartelowych (zwanego "komunikatem w sprawie współpracy").

Wreszcie skarżąca wnosi o odszkodowanie za szkodę poniesioną wskutek naruszenia przez Komisję zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań oraz obowiązku zachowania poufności poprzez opublikowanie wewnętrznych wykazów cen skarżącej.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 Traktatu (Dz.U. L 1, str. 1).