Sprawa T-45/13: Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2013 r. - Rose Vision i Sesena przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.178.10/3

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 czerwca 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2013 r. - Rose Vision i Seseña przeciwko Komisji

(Sprawa T-45/13)

(2013/C 178/19)

Język postępowania: hiszpański

(Dz.U.UE C z dnia 22 czerwca 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Rose Vision, SL (Seseña, Hiszpania) i Julián Seseña (Pozuelo de Alarcón, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci M. Muñiz Bernuy i Á. Alonso Villa)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji zawieszających uzgodnione płatności;

– wykreślenie Rose Visión, S.L. z Rejestru Wyłączeń i z Systemu Wczesnego Ostrzegania (EWS);

– zasądzenie od strony pozwanej zapłaty 5.000.624 EUR tytułem odszkodowania.

Zarzuty i główne argumenty

Jeden ze skarżących - przedsiębiorstwo, którego przedmiotem działalności jest głównie świadczenie usług telekomunikacyjnych, badania i rozwój oraz świadczenie usług doradztwa w dziedzinie telekomunikacji, badań naukowych i innowacji - pracował z Komisją nad licznymi projektami od 2002 r.

Podstawą niniejszej skargi są dwa audyty przeprowadzone od lutego do kwietnia 2011 r. w skarżącym przedsiębiorstwie. W sprawozdaniach z audytów zarzucono skarżącemu przedsiębiorstwu szereg uchybień i nieprawidłowości, które leżały u podstaw zawieszenia zapłaty pozostałej kwoty.

Strona skarżąca twierdzi, że zarzuty te są niezgodne z rzeczywistością. Uważna lektura jednego z ww. sprawozdań z audytu pozwala zdaniem skarżących na ustalenie, że ich celem jest nieuzasadniony atak na stronę skarżącą celem podważenia jej wiarygodności. W ten sposób rzeczone sprawozdanie z audytu opiera się na niepotwierdzonych informacjach. To podejście Komisji odpowiada raczej działaniu organu prowadzącego dochodzenie, prokuratora lub inspektora niż działaniu audytora, w ramach którego należy sprawdzać informacje i zapewniać wiarygodność źródeł.

W związku z powyższym skarżące przedsiębiorstwo poniosło poważną szkodę nie tylko o charakterze gospodarczym, lecz również dotyczącą jego reputacji zawodowej i wiarygodności.