Sprawa T-449/10: Skarga wniesiona w dniu 20 września 2010 r. - ClientEarth i in. przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2010.346.45
Akt nienormatywny(Sprawa T-449/10)
(2010/C 346/90)
Język postępowania: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: ClientEarth (Londyn, Zjednoczone Królestwo), Transport & Environment (Bruksela, Belgia), European Environmental Bureau (Bruksela, Belgia) i BirdLife International (Cambridge, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciel: S. Hockman, QC)
Strona pozwana: Komisja Europejska
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji z dnia 20 lipca 2010 r. stanowiącej odpowiedź odmowną zgodnie z art. 8 ust. 3 rozporządzenia nr 1049/2001(1), w której Komisja odmówiła ujawnienia skarżącej niektórych dokumentów zawierających informacje środowiskowe;
– nakazanie Komisji udostępnienia wszystkich żądanych dokumentów wskazanych podczas badania wniosku z dnia 2 kwietnia 2010 r. oraz wniosku potwierdzającego z dnia 8 czerwca 2010 r., chyba że są objęte bezwzględnym wyjątkiem na podstawie art. 4 ust. 1 rozporządzenia nr 1049/2001, niezwłocznie i bez wprowadzania zmian redakcyjnych; oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania zgodnie z art. 87 regulaminu postępowania przed Sądem, w tym kosztami interwenientów.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej skardze skarżące wnoszą na podstawie art. 263 TFUE o stwierdzenie nieważności dorozumianej decyzji Komisji o odrzuceniu wniosku skarżących o dostęp do niektórych dokumentów zawierających informacje środowiskowe dotyczące emisji gazów cieplarnianych pochodzących z produkcji biopaliw sporządzonych lub posiadanych przez Komisję w ramach opracowywania raportu przewidzianego w art. 19 ust. 6 dyrektywy 2009/28/WE(2).
W uzasadnieniu skargi skarżące podnoszą następujące zarzuty:
Po pierwsze twierdzą, że Komisja naruszyła art. 7 ust. 3 i art. 8 ust. 2 rozporządzenia nr 1049/2001, ponieważ nie poinformowała o szczegółowych przyczynach uzasadniających wnioski o przedłużenia terminu przyznanych w dniach 27 kwietnia 2010 r i 29 czerwca 2010 r.
Po drugie skarżące twierdzą, że Komisja naruszyła art. 7 ust. 1 i art. 8 ust. 1 rozporządzenia nr 1049/2001, ponieważ nie poinformowała o szczegółowych przyczynach nieujawnienia każdego dokumentu. W dniu 20 lipca 2010 r. będącym datą wygaśnięcia terminu przewidzianego w rozporządzeniu, Komisja odmówiła udostępnienia wnioskowanych dokumentów i wbrew wymogom rozporządzenia i orzecznictwa nie przedstawiła szczegółowego uzasadnienia odmowy udostępnienia.
Po trzecie skarżące utrzymują, iż pozwana naruszyła art. 4 rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 ze względu na to, że nie przeprowadziła konkretnej, indywidualnej oceny treści każdego dokumentu. W dniu 20 lipca 2010 r. lub przed tym dniem będącym datą wygaśnięcia terminu przewidzianego w tym rozporządzeniu Komisja nie dokonała konkretnej, indywidualnej oceny lub nie poinformowała o niej oraz nie określiła czy omawiane dokumenty lub ich część objęte są wyjątkiem od ogólnej zasady, że wszystkie dokumenty mają zostać udostępnione
Po czwarte podnoszą, że Komisja działała z naruszeniem art. 7 i 8 rozporządzenia nr 1049/2001 i z naruszeniem art. 6 rozporządzenia nr 1367/2006(3), ponieważ uchybiła zobowiązaniom prawnym w toku dwuetapowego postępowania administracyjnego. Skarżące twierdzą, że Komisja odmówiła udostępnienia tych dokumentów lub powołania się na wyjątki w celu uzasadnienia ich nieudostępnienia.
______
(1) Rozporządzenie (WE) nr 1049/2001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r. w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji (Dz.U. 2001 L 145, s. 43).
(2) Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/28/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie promowania stosowania energii ze źródeł odnawialnych zmieniająca i w następstwie uchylająca dyrektywy 2001/77/WE oraz 2003/30/WE (Dz.U. 2009 L 140, s. 16).
(3) Rozporządzenie (WE) nr 1367/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 6 września 2006 r. w sprawie zastosowania postanowień Konwencji z Aarhus o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w sprawach dotyczących środowiska do instytucji i organów Wspólnoty (Dz.U. 2006 L 264, s. 13).