Sprawa T-449/09: Skarga wniesiona w dniu 6 listopada 2009 r. - Centre national de la recherche scientifique przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2010.24.56/1
Akt nienormatywny(Sprawa T-449/09)
(2010/C 24/100)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Centre national de la recherche scientifique (Paryż, Francja) (przedstawiciel: N. Lenoir, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;
– nakazanie Komisji zwrotu rzekomej wierzytelności w wysokości 97.399,55 EUR, której Komisja dochodzi z tytułu umowy w nocie debetowej nr 3230906573 z dnia 6 lipca 2009 r. i co do której w dniu 28 sierpnia 2009 r. wydana została decyzja o potrąceniu (sygn. BUDG/C3 D2009 10.5 - 1232), powiększonej o odsetki za zwłokę według stopy ustawowej zgodnie z prawem belgijskim właściwym dla umowy;
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Centre national de la recherche scientifique (CNRS) wnosi w niniejszej skardze do Sądu o nakazanie Komisji zwrotu wierzytelności w wysokości 97.399,55 EUR, określonej w nocie debetowej nr 3230906573 z dnia 6 lipca 2009 r., do której uiszczenia skarżąca jest rzekomo zobowiązana z tytułu umowy NEMAGENETAG dotyczącej projektu szóstego programu ramowego badań i rozwoju technologicznego, i co do której w dniu 28 sierpnia 2009 r wydana została decyzja o potrąceniu, wraz z odsetkami za zwłokę.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty dotyczące:
– nieprzestrzegania kryteriów dotyczących określania i uzasadniania kwalifikowalnych kosztów przewidzianych w umowie NEMAGENETAG oraz zasady dobrej wiary przy wykonywaniu umów, co ograniczyło możliwość udowodnienia przez CNRS należytego wykonania umowy, a w niektórych przypadkach wręcz pozbawiło ją tej możliwości;
– błędnej oceny rezerwy na wypadek utraty zatrudnienia w świetle kryteriów określonych w art. II.19.1, II.19.2.c i II.20 ogólnych warunków umowy NEMAGENETAG, ponieważ - wbrew jej wprowadzającej w błąd nazwie - PPE jest kosztem pracowniczym związanym z ubezpieczeniem na wypadek bezrobocia, nieodłącznie związanym z kwalifikowalnymi kosztami pracowniczymi. Komisja, odrzucając koszty kwalifikowalne, których kwoty odpowiadały kwocie rezerwy na wypadek utraty zatrudnienia pobranej od wynagrodzeń pracowników tymczasowych CNRS zaangażowanych w projekt NEMAGENETAG, naruszyła powyższe postanowienia.