Sprawa T-449/05: Skarga wniesiona w dniu 22 grudnia 2005 r. - Dikigorikos Syllogos Ioanninon przeciwko Parlamentowi Europejskiemu i Radzie Unii Europejskiej.
Dz.U.UE.C.2006.60.42/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-449/05)
(2006/C 60/82)
Język postępowania: grecki
(Dz.U.UE C z dnia 11 marca 2006 r.)
Strony
Strona skarżąca: Dikigorikos Syllogos Ioanninon (Ioannina, Grecja) [Przedstawicie: Sotirios Athanasiou, avocat]
Strona pozwana: Parlament Europejski i Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności uregulowań zawartych w art. 11 lit. c pkt (i) i (ii) oraz lit. d), art. 12, 13, 50 ust. 3 dyrektywy 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 września 2005 r. w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych(1)
– obciążenie Parlamentu Europejskiego i Rady Unii Europejskiej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca Dikigorikos Syllogos Ioanninon (izba adwokacka) będąc zdania, że dyrektywa, której dotyczy skarga, dotyczy jej bezpośrednio i indywidualne, jako że jest ona organem krajowym właściwym w sprawach oceny kwalifikacji zawodowych osób pragnących uzyskać w niej członkostwo wnosi w niniejszej skardze o stwierdzenie nieważności niektórych przepisów tej dyrektywy. Jej zdaniem przepisy te zrównują wyższy poziom kwalifikacji zawodowych z poziomem znajdującym się bezpośrednio poniżej i umożliwiają Państwu Członkowskiemu zrównanie w przepisach krajowych świadectwa ukończenia studiów prawniczych na poziomie szkoły wyższej ze świadectwami ukończenia nauki na niższym poziomie i przyznanie tych samych praw do wykonywania zawodu posiadaczom dyplomów uzyskania wykształcenia pomaturalnego i posiadaczom dyplomów ukończenia studiów prawniczych na poziomie szkoły wyższej, również wtedy gdy nie spełniają oni wymogów ustanowionych przez państwo przyjmujące.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi, że przyjmując przedmiotową dyrektywę organy Wspólnot znacznie przekroczyły granice swoich kompetencji i uzurpowały sobie ustanowione przez konstytucję kompetencje Republiki Greckiej w dziedzinie organizacji i struktury kształcenia uniwersyteckiego. Ponadto skarżąca powołuje się na naruszenie zasad subsydiarności, proporcjonalności, bezpośredniości, spójności oraz zasad unikania nadużyć [władzy] i wzajemnego poszanowania kompetencji konstytucyjnych organów krajowych i organów wspólnotowych. Następnie skarżąca podnosi naruszenie art. 6 UE w zakresie, w jakim kwestionowana dyrektywa narusza prawa podstawowe do bezpłatnego wykształcenia, swobodnego wyboru wykształcenia i zawodu oraz do efektywnego wykorzystywania uznanego świadectwa ukończenia studiów.
Ponadto skarżąca powołuje się na naruszenie dorobku wspólnotowego (aquis communautaire) i w konsekwencji naruszenie przez kwestionowaną dyrektywę art. 2 i 3 UE. W końcu skarżąca podnosi niewystarczające i sprzeczne uzasadnienie aktu prawnego, którego dotyczy niniejsza skarga.
______
(1) Dz.U. L 255 z 30.09.2005, str. 22