Sprawa T-446/08: Skarga wniesiona w dniu 29 września 2008 r. - FIFA przeciwko OHIM - Ferrero (WM 2006).
Dz.U.UE.C.2008.313.50/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-446/08)
(2008/C 313/90)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 6 grudnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: Fédération Internationale de Football Association (FIFA) (Zurych, Szwajcaria) (przedstawiciele: D. Alexander, QC, A Barav, barrister, adwokaci R. Buchel i C. Rassmann)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą było również: Ferrero OHG mbH (Stadtallendorf, Niemcy)
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności w całości decyzji Pierwszej Izby Odwoławczej Urzędu Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory) z dnia 30 czerwca 2008 r. w sprawie R 1468/2005-1; oraz
– obciążenie OHIM kosztami postępowania
Zarzuty i główne argumenty
Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: Słowny znak towarowy "WM 2006" dla towarów i usług należących do klas 1, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 14, 15, 16, 18, 20, 21, 24, 25, 26, 27, 28, 29, 30, 31, 32, 33, 34, 35, 36, 37, 38, 39, 40, 41 i 42 - wspólnotowy znak towarowy nr 2.155.521
Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Skarżąca
Strona wnosząca o unieważnienie wspólnotowego znaku towarowego: Ferrero OHG mbH
Decyzja Wydziału Unieważnień: Oddalenie wniosku o unieważnienie
Decyzja Izby Odwoławczej: Uchylenie decyzji Wydziału Sprzeciwów
Podniesione zarzuty: i) naruszenie art. 73 i 74 ust. 1 rozporządzenia Rady nr 40/94 w zakresie, w jakim Izba Odwoławcza w dużej mierze oparła swą decyzję na art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady nr 40/94, na który to przepis nie powołali się ani Ferrero OHG mbH w postępowaniu przed Izbą Odwoławczą, ani Wydział Sprzeciwów; ii) posiłkowo naruszenie art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ Izba Odwoławcza nie dokonała oceny zarejestrowanego wspólnotowego znaku towarowego będącego przedmiotem wniosku o unieważnienie jako całości z perspektywy przeciętnego konsumenta i nie zastosowała właściwych przepisów odnoszących się do oceny charakteru opisowego względem zgłoszonych towarów lub usług; iii) naruszenie art. 7 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 40/94, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie ustaliła, że zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie jest pozbawiony wymaganego minimum charakteru odróżniającego; oraz iv) naruszenie art. 8 ust. 3 i art. 51 ust. 2 rozporządzenia Rady nr 70/ 94, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie ustaliła, że zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie nie nabył charakteru odróżniającego dla usług należących do klasy 41.