Sprawa T-445/09: Skarga wniesiona w dniu 4 listopada 2009 r. - Centre national de la recherche scientifique przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2010.24.54/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-445/09)
(2010/C 24/97)
Język postępowania: francuski
(Dz.U.UE C z dnia 30 stycznia 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Centre national de la recherche scientifique (Paryż, Francja) (przedstawiciel: N. Lenoir, adwokat)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 17 sierpnia 2009 r. w części, w jakiej dotyczy ona potrącenia wierzytelności przysługującej CNRS w stosunku do Wspólnoty, powstałej na podstawie umowy Role of Skin, z jednej strony, oraz wierzytelności przysługującej Wspólnocie wobec CNRS, której Wspólnota domaga się z tytułu umowy EURO-THYMAIDE, z drugiej strony;
– obciążenie Komisji całością kosztów postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Centre national de la recherche scientifique (CNRS) wnosi w niniejszej skardze o stwierdzenie nieważności decyzji o potrąceniu zawartej w decyzji BUDG/C3 D(2009) 10.5 - 1232 z dnia 17 sierpnia 2009 r., na podstawie której Komisja przystąpiła do odzyskania kwot wypłaconych skarżącej w ramach umowy EURO-THYMAIDE nr LSHB-CT-2003-503410 dotyczącej projektu szóstego programu ramowego badań i rozwoju technologicznego.
W uzasadnieniu skargi skarżąca podnosi pięć zarzutów dotyczących:
– naruszenia prawa do obrony w zakresie, w jakim decyzja została wydana bez wcześniejszego przeanalizowania przez Komisję szczegółowego stanowiska CNRS w przedmiocie sprawozdania końcowego z audytu;
– naruszenia obowiązku uzasadnienia przewidzianego w art. 253 WE wynikającego z braku zasadniczych elementów, które pozwoliłyby na zrozumienie rozumowania Komisji zawartego w decyzji;
– naruszenia prawa i oczywistych błędów w ocenie okoliczności faktycznych, jako że Komisja nie uwzględniła kwalifikowalnych kosztów, zmieniając kryteria kwalifikowania wydatków poniesionych w związku z umową, i niesłusznie pominęła dowody na okoliczność tych kosztów;
– naruszenia art. 73 ust. 1 rozporządzenia finansowego w zakresie, w jakim sporna wierzytelność nie mogła zostać uznana za "pewn[ą], wyrażon[ą] w kwocie pieniężnej i wymagaln[ą]" z powodu charakteru dotyczącego jej zakwestionowania;
– naruszenia zasady pewności prawa wynikającego z okoliczności, że decyzja została wydana na podstawie kryteriów kwalifikowania wydatków, które nie istniały w chwili podpisania umowy.