Sprawa T-441/11: Skarga wniesiona w dniu 12 sierpnia 2011 r. - Pieftiev przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2011.290.17/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 1 października 2011 r.

Skarga wniesiona w dniu 12 sierpnia 2011 r. - Pieftiev przeciwko Radzie

(Sprawa T-441/11)

(2011/C 290/24)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 1 października 2011 r.)

Strony

Strona skarżąca: Vladimir Pieftiev (Władimir Pieftiew) (Mińsk, Białoruś) (przedstawiciele: V. Vaitkute Pavan, A. Smaliukas i E. Matulionyte, adwokaci)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 588/2011 z dnia 20 czerwca 2011 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 765/2006 dotyczące środków ograniczających skierowanych przeciwko prezydentowi Aleksandrowi Łukaszence i niektórym urzędnikom z Białorusi (Dz.U. L 161, s. 1) w zakresie dotyczącym skarżącego;

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2011/357/WPZiB z dnia 20 czerwca 2011 r. zmieniającej decyzję 2010/639/WPZiB dotyczącą środków ograniczających skierowanych przeciwko niektórym urzędnikom z Białorusi (Dz.U. L 161, s. 25) w zakresie dotyczącym skarżącego; oraz

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1) Pierwszy zarzut, oparty na niedopełnieniu przez pozwaną obowiązku właściwego uzasadnienia wpisania skarżącego na listę osób, wobec których zastosowanie znajdują środki ograniczające.

2) Drugi zarzut, oparty na naruszeniu przez pozwaną prawa do obrony i prawa do przedstawienia stanowiska, chronionych na mocy art. 47 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 6 i 13 europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, poprzez:

– brak wskazania w jakimkolwiek momencie szczegółowych powodów wpisania skarżącego na listę osób objętych środkami ograniczającymi; oraz

– brak umożliwienia skarżącemu skutecznego skorzystania z prawa do obrony, w szczególności z prawa do przedstawienia stanowiska oraz gwarancji proceduralnych pozwalających skutecznie dochodzić usunięcia go z listy osób objętych środkami ograniczającymi.

3) Trzeci zarzut, oparty na oczywistych błędach w ocenie popełnionych przez pozwaną poprzez uznanie, iż skarżący jest osobą powiązaną z prezydentem Łukaszenką i jego rodziną, że jest głównym doradcą gospodarczym prezydenta Łukaszenki oraz kluczowym finansowym sponsorem reżimu Łukaszenki oraz że jest przewodniczącym rady przedsiębiorstwa BelTechExport, które jest największym przedsiębiorstwem eksportu i importu sprzętu wojskowego do Białorusi.

4) Czwarty zarzut, oparty na ograniczeniu przez pozwaną fundamentalnego prawa własności chronionego na mocy art. 17 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej oraz art. 1 protokołu nr 1 do europejskiej Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności w sposób nieuzasadniony i nieproporcjonalny, bez przedstawienia dowodów.

5) Piąty zarzut, oparty na naruszeniu przez pozwaną zasady proporcjonalności poprzez nieproporcjonalne ograniczenie praw podstawowych skarżącego bez właściwych gwarancji proceduralnych i bez przedstawienia dowodów.