Sprawa T-439/14: Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2014 r. - LS Cable & System przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.282.45

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 sierpnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 16 czerwca 2014 r. - LS Cable & System przeciwko Komisji

(Sprawa T-439/14)

(2014/C 282/59)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: LS Cable & System Ltd (Anyang, Republika Korei) (przedstawiciele: S. Kinsella i S. Spinks, Solicitor)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności art. 1 ust. 11 i art. 2 lit. t) decyzji Komisji C (2014) 2139 z dnia 2 kwietnia 2014 r. dotyczącej postępowania na podstawie art. 101 TFUE i art. 53 porozumienia EOG w sprawie AT.39610 - Kable elektryczne (zwanej dalej "decyzją") w zakresie, w jakim dotyczy skarżącej;

- tytułem żądania ewentualnego, znaczne obniżenie kwoty grzywny nałożonej na skarżącą w art. 2 lit. t) decyzji;

- obciążenie Komisji Europejskiej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Komisja nie przedstawiła w decyzji dowodu pozwalającego na wykazanie w sposób wymagany prawem, że skarżąca uczestniczyła w jednolitym i ciągłym naruszeniu, ponieważ decyzja opiera się na nieprawidłowym rozumowaniu i nie wskazuje wystarczającego dowodu na udział skarżącej w naruszeniu, co jest niezgodne z art. 101 ust. 1 TFUE, art. 2 rozporządzenia nr 1/2003 i z zasadą domniemania niewinności.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że Komisja, stosując w decyzji pkt 18 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien, narusza wspomniane wytyczne, a także zasady proporcjonalności, równego traktowania oraz ochrony uzasadnionych oczekiwań, ponieważ:

- decyzja jest niezgodna z rzeczonymi wytycznymi Komisji bez obiektywnego uzasadnienia, traktując podziemne kable elektryczne i podwodne morskie kable elektryczne odrębnie celem przypisania skarżącej sprzedaży w EOG i nie odzwierciedlając odpowiednio względnego znaczenia skarżącej w ramach naruszenia;

- decyzja prowadzi do dyskryminacji producentów (w tym skarżącej), którzy wytwarzają jedynie podziemne kable elektryczne;

- decyzja prowadzi do przyznania skarżącej nieproporcjonalnie dużego udziału w sprzedaży w EOG.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że decyzja narusza art. 23 rozporządzenia (WE) nr 1/2003, pkt 20 wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien oraz zasadę proporcjonalności, ponieważ Komisja nie uwzględniła w niej odpowiednio wagi naruszenia, ustalając kwotę grzywny nałożonej na skarżącą z pominięciem:

- faktu, iż skarżąca produkowała jedynie podziemne kable elektryczne;

- okoliczności, że skarżąca nie wiedziała o części naruszenia dotyczącej podwodnych morskich kabli elektrycznych oraz o pewnych kluczowych elementach części naruszenia dotyczącej podziemnych kabli elektrycznych;

- konkurencyjnego zachowania skarżącej w EOG oraz na obszarach objętych eksportem oraz faktu zakłócania przez skarżącą działania części kartelu dotyczącej podziemnych kabli elektrycznych.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że decyzja narusza zasady proporcjonalności i równego traktowania, ponieważ nie przyznaje skarżącej obniżki przekraczającej 11 % z tytułu okoliczności łagodzących.