Sprawa T-439/13: Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2013 r. - Fard i Sarkandi przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.367.31/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 14 grudnia 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 sierpnia 2013 r. - Fard i Sarkandi przeciwko Radzie

(Sprawa T-439/13)

(2013/C 367/54)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 14 grudnia 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Mohammad Moghaddami Fard (Teheran, Iran) i Ahmad Sarkandi (Zjednoczone Emiraty Arabskie) (przedstawiciele: M. Taher, solicitor, M. Lester, barrister, i S. Kentridge, QC)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2013/270/WPZiB z dnia 6 czerwca 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 156, s. 10) oraz rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 522/2013 z dnia 6 czerwca 2013 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 156, s. 3);

– obciążenie Rady kosztami poniesionymi przez skarżących.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi pięć zarzutów.

1) Zarzut pierwszy dotyczący tego, że Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie, iż zostało spełnione którekolwiek z kryteriów umieszczenia w wykazie w odniesieniu do obu skarżących, i że brak jest ważnej podstawy prawnej wskazania skarżących.

2) Zarzut drugi dotyczący tego, że Rada zmierzała do nałożenia na skarżących zakazu podróżowania bez właściwej podstawy prawnej.

3) Zarzut trzeci dotyczący tego, że Rada nie przedstawiła odpowiedniego ani wystarczającego uzasadnienia objęcia skarżących zakwestionowanymi środkami.

4) Zarzut czwarty dotyczący tego, że Rada nie zagwarantowała przysługującego skarżącym prawa do obrony i skutecznej kontroli sądowej.

5) Zarzut piąty dotyczący tego, że decyzja Rady o wskazaniu skarżących naruszyła w sposób nieuzasadniony lub nieproporcjonalny przysługujące skarżącym prawa podstawowe, w tym prawo do ochrony własności, życia rodzinnego, działalności zawodowej i dobrego imienia.