Sprawa T-438/15: Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2015 r. - Port Autonome du Centre et de l’Ouest i in./Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2015.337.30

Akt nienormatywny

Wersja od: 12 października 2015 r.

Skarga wniesiona w dniu 30 lipca 2015 r. - Port Autonome du Centre et de l'Ouest i in./Komisja

(Sprawa T-438/15)

Język postępowania: francuski

(2015/C 337/31)

(Dz.U.UE C z dnia 12 października 2015 r.)

Strony

Strona skarżąca: Port Autonome du Centre et de l'Ouest SCRL (La Louvière, Belgia) Port Autonome de Namur (Namur, Belgia), Port Autonome de Charleroi (Charleroi, Belgia) i region Walonia (Jambes, Belgia) (przedstawiciel: adwokat J. Vanden Eynde)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- uznanie wniesionej skargi za dopuszczalną w przypadku każdego ze skarżących i w konsekwencji stwierdzenie nieważność decyzji Komisji o sygnaturze: SA.38393(2014/CP) - opodatkowanie portów w Belgii;

- uznanie niniejszej skargi za dopuszczalną i zasadną;

- w konsekwencji stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Europejskiej uznającej brak opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych dochodów z działalności gospodarczej portów belgijskich, a w szczególności portów walońskich, za pomoc państwa niezgodną z rynkiem wewnętrznym;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi sześć zarzutów.

1. Zarzut pierwszy dotyczący w sposób ogólny tego, że twierdzenia Komisji nie są poparte okolicznościami faktycznymi i nie są uzasadnione prawnie.

2. Zarzut drugi dotyczący tego, że nie jest uzasadnione prawnie twierdzenie, iż rozpatrywany system opodatkowania jest podatkiem dochodowym od osób prawnych.

3. Zarzut trzeci dotyczący tego, że Komisja nie uwzględniła prerogatyw państw członkowskich w zakresie:

- określenia rodzajów działalności niemających charakteru gospodarczego;

- określenia podatków bezpośrednich;

- obowiązku zapewnienia prawidłowego funkcjonowania usług użyteczności publicznej niezbędnego do osiągnięcia spójności społecznej i gospodarczej;

- samodzielnej organizacji usług użyteczności publicznej.

4. Zarzut czwarty dotyczący tego, że zasadnicza działalność portów walońskich polega na świadczeniu usług użyteczności publicznej, które nie podlegają, zgodnie z prawodawstwem europejskim (art. 93 TFUE i 106 ust. 2 TFUE), regułom konkurencji określonym w art. 107 TFUE.

5. Zarzut piąty podniesiony posiłkowo dotyczący tego, że choć zasadnicza działalność śródlądowych portów walońskich mieści się w zakresie usług w ogólnym interesie gospodarczym, to jest ona normowana przepisami art. 93 TFUE i 106 ust. 2 TFUE, a reguły konkurencji nie znajdują do niej zastosowania.

6. Zarzut szósty podniesiony w dalszej kolejności posiłkowo dotyczący tego, że ustanowione na gruncie prawodawstwa europejskiego kryteria definicji pomocy państwa nie są spełnione.