Sprawa T-438/10: Skarga wniesiona w dniu 24 września 2010 r. - Forgital Italy przeciwko Radzie.
Dz.U.UE.C.2010.317.43/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-438/10)
(2010/C 317/77)
Język postępowania: włoski
(Dz.U.UE C z dnia 20 listopada 2010 r.)
Strony
Strona skarżąca: Forgital Italy SpA (Velo d'Astico, Włochy) (przedstawiciele: V. Turinetti di Priero i R. Mastroianni, avvocati)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania strony skarżącej
Skarżąca zwraca się do Sądu z wnioskiem o:
– stwierdzenie nieważności rozporządzenia Rady (UE) nr 566/2010 z dnia 29 czerwca 2010 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 1255/96 zawieszające czasowo cła autonomiczne Wspólnej taryfy celnej na niektóre produkty przemysłowe, rolne i rybne, ze szczególnym wskazaniem na art. 1 ust. 1 i załącznik w zakresie w jakim zmienia opis kodu CN 8108 20 00 tego rozporządzenia,
– obciążenie Rady kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżącą w niniejszej sprawie jest spółka z siedzibą we Włoszech, która specjalizuje się w obróbce metalu. Wniosła ona skargę na rozporządzenie nr 566/2010 - zmieniające obowiązujące przepisy dotyczące czasowego zawieszenia ceł autonomicznych we Wspólnej Taryfie Celnej - w zakresie w jakim jedna z wprowadzonych zmian dotyczy kodu CN 8108 20 00, TARIC 20, którego brzmienie jest następujące: "Nieoczyszczone wlewki ze stopienia tytanu i stopów tytanu, o średnicy nie większej niż 380 mm"
W wyniku tej zmiany, wlewki o średnicy powyżej 380 mm, które do tej pory były zwolnione z należności celnych na podstawie poprzednio obowiązujących przepisów, zostały objęte z dniem 1 lipca 2010 r. obowiązkiem zapłaty należności wynikających ze Wspólnej Taryfy Celnej. Natomiast, wlewki o średnicy do 380 mm będą nadal zwolnione z należności celnych do dnia 31 grudnia 2013 r.
Na poparcie swej skargi strona skarżąca podnosi następujące zarzuty:
1) Brak uzasadnienia lub niewystarczający charakter uzasadnienia decyzji. W tym zakresie skarżąca stwierdza, że w zaskarżonym rozporządzeniu brak jest odpowiedniego uzasadnienia wskazującego powody zmiany opisu produktu objętego kodem CN 8108 20 00, TARIC 20, ograniczając się do stwierdzenia, że zmiana jest konieczna "aby zapewnić uwzględnienie zmian technicznych i gospodarczych". Wbrew wymogom wynikającym z orzecznictwa takie brzmienie nie pozwala skarżącej na zapoznanie się z uzasadnieniem przepisów w sposób pozwalający na obronę jej praw i nie umożliwia sądom Unii wykonywania ich uprawnień kontrolnych.
2) Naruszenie zasady pewności prawa i ochrony uzasadnionych oczekiwań skarżącej. Zdaniem skarżącej, w zakresie w jakim zaskarżone rozporządzenie dotyczy danego opisu produktu, nie jest ono zgodne z zasadą pewności prawa, gdyż zmienione przepisy nie były możliwe do przewidzenia w świetle wcześniejszej praktyki i wytycznych zawartych w komunikacie Komisji dotyczącym autonomicznych zawieszeń i kontyngentów taryfowych (Dz.U. 1998, C 128, s. 2). To pociąga za sobą również naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań skarżącej, która w dobrej wierze powzięła zaufanie do: (i) poprzedniego opisu i okresu obowiązywania zawieszenia taryfowego w odniesieniu do omawianych produktów, zgodnie z przepisami obowiązującymi przed zmianą, i (ii) kryteriów określonych przez dotychczasową praktykę i ww. komunikat jako podstawa wszelkich ewentualnych zmian w opisie lub wcześniejszego zawieszenia cła.
3) Naruszenie zasady równego traktowania. Zdaniem skarżącej, zaskarżone rozporządzenie wprowadza, bez przedstawienia jakiegokolwiek zasadnego uzasadnienia, różnicę w traktowaniu między importerami wylewki ze stopu tytanu o średnicy mniejszej niż 380 mm (którzy korzystają z zawieszenia taryfowego) i importerami wlewek o większej średnicy.
4) Naruszenie zasady proporcjonalności. Skarżąca utrzymuje w tym względzie, że w odniesieniu do danego produktu zaskarżone rozporządzenie jest nieproporcjonalne w stosunku do wskazanej potrzeby "uwzględnieni[a] zmian technicznych i gospodarczych" w zakresie w jakim: (i) brak było istotnych zmian gospodarczych lub technicznych w sektorze wylewek ze stopu tytanu, które wymagałyby zmiany reżimu przywozu wprowadzonego przez rozporządzenie oraz (ii) drastyczny i niespodziewany charakter tych zmian, którym nie towarzyszył żaden okres przejściowy, jest niezgodny z celami tego rozporządzenia.