Sprawa T-436/16: Skarga wniesiona w dniu 3 sierpnia 2016 r. - AEIM i Kazenas/Komisja.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2016.371.19

Akt nieoceniany

Wersja od: 10 października 2016 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 sierpnia 2016 r. - AEIM i Kazenas/Komisja

(Sprawa T-436/16)

Język postępowania: francuski

(2016/C 371/21)

(Dz.U.UE C z dnia 10 października 2016 r.)

Strony

Strona skarżąca: Application électronique industrielle moderne (AEIM) (Algrange, Francja), Philippe Kazenas (Luksemburg, Luksemburg) (przedstawiciel: B. Wizel, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Skarżące wnoszą do Sądu o:

- zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zapłaty kwoty 536 912 EUR odpowiadającej stratom finansowym poniesionym w ramach utopionych inwestycji na wizyty przed postępowaniami w sprawie udzielenia zamówień publicznych, które zostały przeprowadzone w oszukańczy sposób;

- zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zapłaty kwoty 2 092 650 EUR odpowiadającej utraconemu zyskowi w ramach zamówień publicznych, które skarżąca mogła otrzymać, gdyby zostały one udzielone w sposób uczciwy i wolny od korupcji;

- zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zwrotu kwoty 85 000 EUR tytułem kosztów i wynagrodzenia adwokata, które skarżąca musiała pokryć celem zapewnienia swej obrony z uwagi na fakt skorumpowania urzędnika unijnego;

- zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zapłaty kwoty 150 000 EUR tytułem naprawienia krzywdy;

- zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zapłaty odsetek wyrównawczych od wszystkich tych kwot od grudnia 2005 r., który stanowi koniec okresu naruszenia;

- zasądzenie od pozwanej na rzecz skarżącej zwrotu kosztów i wynagrodzenia adwokata, poniesionych w niniejszym postępowaniu i odpowiadających kwocie 75 000 EUR;

- zasądzenie od pozwanej zapłaty odsetek za zwłokę od dnia ogłoszenia wyroku;

- obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące wskazują na niezgodnie z prawem zachowanie urzędnika Komisji Europejskiej przy udzielaniu zamówień publicznych, które wyrządziło skarżącym poważne szkody pozostające w bezpośrednim związku z tym zachowaniem, w związku z czym wnoszą one o ich naprawienie.

Skarżące uważają, że spełnione są trzy przesłanki warunkujące możliwość powołania się na odpowiedzialność pozaumowną Unii Europejskiej, mianowicie niezgodne z prawem zachowanie instytucji lub jednego z członków jej personelu, rzeczywista szkoda oraz związek przyczynowy między zachowaniem tego członka personelu a podnoszonymi szkodami.

W niniejszej sprawie podnoszą one, że fakt skorumpowania urzędnika unijnego w ramach procedury udzielania zamówień publicznych stanowi wystarczająco istotne naruszenie zasad równego traktowania i przejrzystości, których instytucja zamawiająca musi przestrzegać w kontekście postępowań o udzielenie zamówień publicznych w stosunku do wszystkich oferentów.

Skarżące uważają, iż udzielenie w oszukańczy sposób wspomnianych zamówień publicznych wyrządziło faktyczną szkodę spółce AEIM, która otrzymała jedynie umowy dotyczące państw uważanych za niebezpieczne, których nie chcieli dwaj pozostali skorumpowani oferenci; gdyby wszystkie zamówienia zostały udzielone w sposób wolny od korupcji, wspomniana spółka, która jako jedyna złożyła uczciwą ofertę, mogłaby je otrzymać.

Skarżące powołują się na zasadę dobrej administracji Komisji, która dopuściła się w niniejszej sprawie poważnych nieprawidłowości, oraz na zasadę ochrony uzasadnionych oczekiwań, która obejmuje każdy podmiot gospodarczy, w którym instytucja wzbudziła uzasadnione nadzieje.

Skarżące uważają też, że poza szkodami w wymiarze finansowym doznały również krzywdy, w szczególności wskutek naruszenia ich dobrego imienia oraz konieczności obrony przez oskarżeniami, które okazały się nieprawdziwe i zmyślone.