Sprawa T-436/08: Skarga wniesiona w dniu 3 października 2008 r. - Studio Vacanze przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2008.301.58

Akt nienormatywny

Wersja od: 22 listopada 2008 r.

Skarga wniesiona w dniu 3 października 2008 r. - Studio Vacanze przeciwko Komisji

(Sprawa T-436/08)

(2008/C 301/96)

(Dz.U.UE C z dnia 22 listopada 2008 r.)

Język postępowania: włoski

Strony

Strona skarżąca: Studio Vacanze (Budoni, Włochy) (przedstawiciel: M. Cannata, adwokat)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

Tytułem żądania głównego:

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji Wspólnot Europejskich z dnia 2 lipca 2008 r.;

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Tytułem żądania posiłkowego:

stwierdzenie nieważności art. 2 ust. 2 zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim Komisja nakazuje w niej ona odzyskanie pomocy uznanej za niezgodną (ze wspólnym rynkiem) wraz z odsetkami liczonymi począwszy od dnia, w którym środki te zostały wypłacone beneficjentom, aż do dnia ich faktycznego zwrotu.

Zarzuty i główne argumenty

Zaskarżoną decyzją w niniejszej sprawie jest ta sama decyzja, której dotyczą sprawy T-394/08 Regione Sardegna przeciwko Komisji i T-408/08 S. F. Turistico Immobiliare przeciwko Radzie i Komisji.

Na poparcie swoich żądań skarżąca podnosi:

– naruszenie art. 16 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE⁽¹⁾, bowiem przepis ten zezwala na wszczęcie formalnego postępowania wyjaśniającego jedynie w przypadku "pomocy świadczonej niezgodnie z przeznaczeniem", a nie w przypadku "przyznania pomocy sprzecznej z prawem"; z powyższego wynika, zdaniem skarżącej, niezgodność z prawem formalnego postępowania wyjaśniającego jako całości;

– niewystarczające uzasadnienie zmiany przedmiotu postępowania wszczętego z tytułu stosowania systemu pomocy nr 278/99 i "rozszerzenia", które było podstawą wydania zaskarżonej decyzji;

– naruszenie art. 88 ust. 2 WE w zakresie dotyczącym twierdzenia zawartego w pkt 74 decyzji, dotyczącego sprzecznego z prawem stosowania rzeczonej pomocy i jej nadużywania;

– naruszenie zasady przejrzystości;

– niewystarczające uzasadnienie z punktu widzenia zasady rozsądnego terminu w odniesieniu do etapu formalnego postępowania wyjaśniającego;

– decyzja dotycząca odzyskania już wypłaconej pomocy nakłada na Komisję obowiązek uzasadnienia tego punktu, który ma szczególne znaczenie również w świetle zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań i niezgodnego z prawem przedłużenia postępowania;

– naruszenie zasady "de minimis", o której mowa w rozporządzeniu Komisji (WE) nr 69/2001 z dnia 12 stycznia 2001 r. w sprawie zastosowania art. 87 i 88 traktatu WE w odniesieniu do pomocy w ramach zasady de minimis⁽²⁾.

______

⁽¹⁾ Dz.U. L 83 z dnia 27 marca 1999 r., s. 1.

⁽²⁾ Dz.U. L 10 z dnia 13 stycznia 2001 r., s. 30.