Sprawa T-432/04: Skarga wniesiona w dniu 22 października 2004 r. przez Waltera Parlantego przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2005.6.41/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 8 stycznia 2005 r.

Skarga wniesiona w dniu 22 października 2004 r. przez Waltera Parlantego przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-432/04)

(2005/C 6/81)

(Język postępowania: francuski)

(Dz.U.UE C z dnia 8 stycznia 2005 r.)

W dniu 22 października 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Waltera Parlantego zamieszkałego w Enghien (Belgia) reprezentowanego przez Lucasa Vogla, adwokata przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Skarżący wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:

– stwierdzenie nieważności decyzji organu powołującego z dnia 5 lipca 2004 r. oddalającej skargę skarżącego z dnia 26 lutego 2004 r., w której sprzeciwił się decyzji odmawiającej mu awansowania z grupy zaszeregowania C2 do grupy zaszeregowania C1 w ramach postępowania w sprawie awansów w roku 2003;

– o ile będzie to konieczne, stwierdzenie nieważności pierwotnej decyzji organu powołującego z grudnia 2003 r. odmawiającej skarżącemu awansowania z grupy zaszeregowania C2 do grupy zaszeregowania C1, w ramach postępowania w sprawie awansów w roku 2003;

– obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie swej skargi skarżący podnosi naruszenie art. 45 regulaminu pracowniczego, naruszenie zasady niedyskryminacji i oczywisty błąd w ocenie. Według skarżącego nowa procedura przyznawania awansów nie zapewnia już prawidłowego i słusznego badania porównawczego indywidualnych zasług urzędników z uwagi na fakt, iż badanie polega tylko na porównaniu z innymi urzędnikami tej samej dyrekcji generalnej.

Skarżący twierdzi ponadto, że art. 12 ogólnych przepisów w zakresie stosowania art. 45 regulaminu pracowniczego narusza art. 45 tegoż regulaminu i stanowi dyskryminację z uwagi na fakt, iż niektórym urzędnikom przyznano w ramach postępowania w sprawie awansów w roku 2003 dodatkowe punkty pierwszeństwa tylko dlatego, że zaproponowani zostali do awansu w roku 2002, lecz faktycznie ich nie awansowano.

Skarżący podnosi także naruszenie zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań.