Sprawa T-43/13: Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2013 r. - Donnici przeciwko Parlamentowi.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.79.31/1

Akt nienormatywny

Wersja od: 16 marca 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 29 stycznia 2013 r. - Donnici przeciwko Parlamentowi

(Sprawa T-43/13)

(2013/C 79/52)

Język postępowania: włoski

(Dz.U.UE C z dnia 16 marca 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Beniamino Donnici (Castrolibero, Włochy) (przedstawiciele: V. Vallefuoco i J. Van Gyseghem, avvocati)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Skarżący wnosi do Sądu o stwierdzenie poważnego uchybienia Parlamentu Europejskiego w odniesieniu do wydanej przez tę instytucję w dniu dnia 24 maja 2007 r. decyzji wyrządzającej mu szkodę, której nieważność Trybunał stwierdził w wyroku z dnia 30 kwietnia 2009 r. i w konsekwencji zasądzenie zapłaty przez Parlament Europejski odszkodowania za szkody majątkowe i niemajątkowe, które poniósł i poniesie w przyszłości skarżący w wyniku wspomnianej bezprawnej decyzji, również poprzez zapłatę słusznego odszkodowania w kwocie 1.720.470 EUR lub w mniejszej kwocie, którą ustali Sąd. Ponadto skarżący wnosi o zasądzenie zapłaty przez stronę pozwaną kosztów niniejszego postępowania i wynagrodzeń.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżący, którym w niniejszej sprawie jest ta sama osoba co w sprawach T-215/07 i C-9/08 Donnici przeciwko Parlamentowi, żąda odszkodowania za szkody poniesione w wyniku decyzji pozwanej instytucji odmawiającej uznania ważności jego mandatu członka Parlamentu Europejskiego, której nieważność następnie stwierdził Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej

Na poparcie swej skargi skarżący podnosi, że w niniejszej sprawie spełnione są wszystkie ustanowione w orzecznictwie przesłanki dotyczące stwierdzenia odpowiedzialności pozaumownej instytucji Unii, w szczególności jeżeli chodzi o:

– bezprawny charakter zarzucanego zachowania,

– rzeczywisty charakter szkody,

– związek przyczynowy oraz

– winę Unii, czyli powagę popełnionego przez nią naruszenia. W tym względzie skarżący twierdzi, że w decyzji będącej u podstaw niniejszej sprawy pozwana instytucja w wystarczająco poważny i wyraźny sposób naruszyła przepis mający na celu przyznanie uprawnień jednostkom.