Sprawa T-426/04: Skarga wniesiona w dniu 20 października 2004 r. przez Tramarin s.n.c. di Tramarin Andrea e Sergio przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2004.314.26/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 18 grudnia 2004 r.

Skarga wniesiona w dniu 20 października 2004 r. przez Tramarin s.n.c. di Tramarin Andrea e Sergio przeciwko Komisji Wspólnot Europejskich

(Sprawa T-426/04)

(2004/C 314/60)

(Język postępowania: włoski)

(Dz.U.UE C z dnia 18 grudnia 2004 r.)

W dniu 20 października 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga Tramarin s.n.c. di Tramarin Andrea e Sergio, reprezentowanej przez adwokata Michele Arcangelo Calabrese, przeciwko Komisji Europejskiej.

Skarżąca wnosi do Sądu o:

– stwierdzenie nieważności pisma Komisji D/53186, D/(00)PI D/672 z dnia 29 maja 2000 r. w części, która dotyczy poprzedniego przedmiotu,

– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 12 lipca 2000 r. zatwierdzającej bez wnoszenia zastrzeżeń program pomocowy państwa nr N 715/99 - Włochy - środki na rzecz działalności produkcyjnej na obszarach o niekorzystnych warunkach gospodarowania,

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżąca w niniejszej sprawie, podobnie jak w sprawie T-98/04 S.I.M. S.A i inni przeciwko Komisji(1), zaskarża jednocześnie decyzję zatwierdzającą program pomocowy państwa nr N 715/99, zaskarżoną również w powyżej wskazanej sprawie, oraz decyzję zawartą w piśmie pozwanej z dnia 29 maja 2000 r. w części, w której Komisja w odpowiedzi na propozycję przedstawioną jej służbom podczas spotkania w Brukseli w dniu 16 maja 2000 r., zmierzającą do włączenia do programu pomocowego państwa ustanowionego ustawą włoską nr 488/92 i przepisami wykonawczymi do niej, przepisu przejściowego mającego na celu uniknięcie przerwania ciągłości między poprzednim i nowym programem w świetle spodziewanych inicjatyw ze strony przedsiębiorstw, które nie wystąpiły w ramach pierwszego ogłoszenia z wnioskiem o udział w rozumieniu nowego programu, lecz które rozpoczęły już wykonanie projektów inwestycyjnych, wezwała władze włoskie do wycofania tej propozycji.

Na poparcie swoich żądań skarżąca podnosi następujące zarzuty:

– naruszenie przepisów proceduralnych wskutek braku wszczęcia formalnej procedury dochodzenia przewidzianej w art. 88 ust. 2 WE;

– naruszenie art. 4 ust. 4, art. 7 ust. 5 i art. 26 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady (WE) nr 659/1999 z dnia 22 marca 1999 r. ustanawiającego szczegółowe zasady stosowania art. 93 Traktatu WE(2);

– naruszenie gwarancji proceduralnych dla zainteresowanych pomocą państwa.

W szczególności skarżąca podnosi, że wezwanie do wycofania propozycji programu pomocowego państwa w całości lub w części, w razie zastosowania się do niego przez Państwo Członkowskie rodzi te same skutki prawne co decyzja negatywna przewidziana w art. 7 ust. 5 rozporządzenia WE nr 659/99. Z tą ogromną różnicą, że podczas gdy decyzja negatywna zostaje wydana po przeprowadzeniu postępowania obwarowanego gwarancjami proceduralnymi na rzecz zainteresowanych, zaakceptowane przez Państwo Członkowskie wezwanie do wycofania pozwala Komisji na podejmowanie decyzji o niewnoszeniu zastrzeżeń mających w istocie treść decyzji negatywnych, lecz pozbawionych ich formy proceduralnej. Pozwala to również na stosowanie do tych decyzji trybu ogłaszania przewidzianego dla decyzji o niewnoszeniu zastrzeżeń, w przypadku których wystarczająca jest publikacja na stronach internetowych, podczas gdy decyzja w przedmiocie wszczęcia formalnej procedury dochodzenia powinna być przedmiotem publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej, wezwania do przedstawienia uwag i obowiązku uwzględnienia tych uwag przed podjęciem uzasadnionej decyzji negatywnej.

Decyzja z dnia 12 lipca 2000 r. jest niezgodna z prawem w takim samym zakresie, jak pismo z dnia 29 maja 2000 r., jako że poprzez tę decyzję doszło do naruszeń powyżej wskazanych gwarancji.

______

(1) Dz.U C 106 z 30.4.2004, str. 83.

(2) Dz.U. L 83 z 27.3.1999, str. 1.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.