Sprawa T-425/08: Skarga wniesiona w dniu 30 września 2008 r. - KODA przeciwko Komisji.
Dz.U.UE.C.2008.327.32
Akt nienormatywny(Sprawa T-425/08)
(2008/C 327/59)
Język postępowania: duński
(Dz.U.UE C z dnia 20 grudnia 2008 r.)
Strony
Strona skarżąca: KODA (Kopenhaga, Dania) (przedstawiciele: adwokaci K. Dyekjćr i J. Borum)
Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich
Żądania strony skarżącej
– stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. - (Sprawa COMP/C2/38.698 CISAC) w całości, lub
– tytułem ewentualnym, stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. - (Sprawa COMP/C2/ 38.698 CISAC) w zakresie dotyczącym KODA, lub
– stwierdzenie nieważności art. 3 oraz art. 4, ust. 2 i 3 decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. - (Sprawa COMP/C2/ 38.698 CISAC), lub
– tytułem ewentualnym, stwierdzenie nieważności art. 3 oraz art. 4, ust. 2 i 3 decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. - (Sprawa COMP/C2/38.698 CISAC) w zakresie dotyczącym KODA, lub
– tytułem w dalszej kolejności ewentualnym, stwierdzenie nieważności art. 3 oraz art. 4, ust. 2 i 3 decyzji Komisji z dnia 16 lipca 2008 r. - (Sprawa COMP/C2/38.698 CISAC) w zakresie dotyczącym przekazu drogą kablową; oraz
– obciążenie Komisji kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Skarżąca zwraca się o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia z dnia 16 lipca 2008 r. C(2008) 3435 wersja ostateczna (Sprawa nr COMP/C2/38.698 - CISAC), w której stwierdzono, że skarżąca naruszyła art. 81 WE oraz art. 53 porozumienia EOG, zawierając porozumienia o udzielaniu wzajemnych upoważnień do reprezentacji oraz stosując w praktyce ograniczenia członkostwa (art. 1), klauzule wyłączności (art. 2), oraz, wraz z innymi organizacjami zbiorowego zarządzania, koordynując terytorialne rozgraniczenia wzajemnych upoważnień w taki sposób, aby ograniczyć do terytorium krajowego każdej z tych organizacji zakres obowiązywania licencji obejmujących prawa do publicznego wykonywania utworów w odniesieniu do przekazu drogą internetową, satelitarną oraz kablową (art. 3).
Skargę swą skarżąca opiera na następujących zarzutach:
– zaskarżona decyzja została wydana z uchybieniem wymogów proceduralnych ze względu na to, że w oczywisty sposób różni się ona w istotnych kwestiach od pisma w sprawie przedstawienia zarzutów;
– zaskarżona decyzja została wydana z naruszeniem prawa ze względu na to, po pierwsze, że nie zostało dowiedzione, iż zawarcie przez skarżącą w umowie w przedmiocie wzajemnej reprezentacji w odniesieniu do przekazu drogą internetową, satelitarną oraz kablową postanowienia o rozgraniczeniach terytorialnych stanowi praktykę uzgodnioną z organizacjami zbiorowego zarządzania z innych państw będących członkami EOG, oraz, po drugie, że rozgraniczenia terytorialne nie naruszają konkurencji.
Tytułem ewentualnym skarżąca podnosi, że naruszenie nie zostało dowiedzione w zakresie dotyczącym licencji na przekaz drogą kablową.