Sprawa T-421/17: Skarga wniesiona w dniu 6 lipca 2017 r. - Leino-Sandberg/Parlament Europejski.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2017.293.38/1

Akt nieoceniany
Wersja od: 4 września 2017 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 lipca 2017 r. - Leino-Sandberg/Parlament Europejski
(Sprawa T-421/17)

Język postępowania: angielski

(2017/C 293/47)

(Dz.U.UE C z dnia 4 września 2017 r.)

Strony

Strona skarżąca: Päivi Leino-Sandberg (Helsinki, Finlandia) (przedstawiciele: adwokaci O. Brouwer i S. Schubert)

Strona pozwana: Parlament Europejski

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Parlamentu Europejskiego z dnia 3 kwietnia 2017 r. odmawiającej stronie skarżącej dostępu do jego decyzji z dnia 8 lipca 2015 r. przyjętej w odpowiedzi na wniosek potwierdzający złożony przez osobę trzecią zgodnie z rozporządzeniem 1049/2001;
-
obciążenie strony pozwanej kosztami.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie oraz braku uzasadnienia w zastosowaniu wyjątku dotyczącego ochrony postępowań sądowych, ustanowionego w art. 4 ust. 2 rozporządzenia o przejrzystości.
-
Strona skarżąca twierdzi, że dokument, którego dotyczy wniosek o uzyskanie dostępu jest ostatecznym dokumentem o charakterze administracyjnym, niechronionym klauzulą tajności i nieobjętym żadnym wyjątkiem od zasady dostępu. Ponadto, jeżeli nawet by uznać, że wyjątek taki ma zastosowanie w niniejszej sprawie, zdaniem strony skarżącej strona pozwana w dokonała oczywiście błędnej wykładni tego wyjątku lub w sposób oczywiście błędny go zastosowała nie wykazując w jaki sposób ujawnienie tego dokumentu naruszyłoby postępowanie sądowe.
2.
Zarzut drugi dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie oraz braku uzasadnienia w zastosowaniu kryterium nadrzędnego interesu publicznego, o którym mowa w art. 4 ust. 2 rozporządzenia o przejrzystości.
3.
Zarzut trzeci, pomocniczy, dotyczący błędu co do prawa, oczywistego błędu w ocenie oraz braku uzasadnienia w zastosowaniu art. 4 ust. 6 rozporządzenia o przejrzystości.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.