Sprawa T-421/04: Skarga wniesiona dnia 11 października 2004 r. przez José Antonio Carreira przeciwko Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy.
Dz.U.UE.C.2005.6.41/1
Akt nienormatywnySkarga wniesiona dnia 11 października 2004 r. przez José Antonio Carreira przeciwko Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy
(2005/C 6/80)
(Język postępowania: francuski)
(Dz.U.UE L z dnia 8 stycznia 2005 r.)
Dnia 11 października 2004 r. do Sądu Pierwszej Instancji Wspólnot Europejskich wpłynęła skarga przeciwko Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy złożona przez José Antonio Carreira, zamieszkałego w Brukseli, reprezentowanego przez adwokatów: Georgesa Vandersandena i Laure Levi.
Strona skarżąca wnosi do Sądu Pierwszej Instancji o:
– Stwierdzenie nieważności decyzji Agencji przyznającej skarżącemu tylko część dodatku wyrównawczego, o którym mowa w art. 7 ust. 2 regulaminu pracowniczego, w związku z wezwaniem go do tymczasowego objęcia stanowiska wyższego szczebla w okresie od 13 stycznia 2003 r. do 15 sierpnia 2004 r.;
– Zasądzenie na jego rzecz od strony przeciwnej pozostałej części należnego dodatku wyrównawczego na mocy art. 7 ust. 2 regulaminu pracowniczego;
– Obciążenie strony przeciwnej całością kosztów postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszej sprawie skarżący, który będąc radcą prawnym strony przeciwnej został wezwany do tymczasowego objęcia stanowiska kierownika działu administracyjnego Agencji z uwagi na urlop chorobowy osoby zajmującej to stanowisko, sprzeciwia się decyzji organu uprawnionego do mianowania w sprawie podziału sumy dodatku wyrównawczego pomiędzy dwie osoby, które tymczasowo zajmowały to stanowisko. Skarżący sprzeciwił się tej decyzji uściślając, że nie zgodził się na pracę w niepełnym wymiarze czasu pracy w zastępstwie kierownika działu administracyjnego i w efekcie nabył prawo do całości dodatku wyrównawczego będącego przedmiotem sporu.
Na poparcie swoich roszczeń, skarżący podnosi naruszenie art. 7 ust. 2 regulaminu pracowniczego, jak również zasad: zgodności pomiędzy stopniem a stanowiskiem pracy, niedyskryminacji oraz proporcjonalności.
Ocenia on również, że w niniejszej sprawie naruszono obowiązek uzasadniania wydawanych aktów.