Sprawa T-418/14: Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2014 r. - Sina Bank przeciwko Radzie.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2014.282.40

Akt nienormatywny

Wersja od: 25 sierpnia 2014 r.

Skarga wniesiona w dniu 25 maja 2014 r. - Sina Bank przeciwko Radzie

(Sprawa T-418/14)

Język postępowania: angielski

(2014/C 282/53)

(Dz.U.UE C z dnia 25 sierpnia 2014 r.)

Strony

Strona skarżąca: Sina Bank (Teheran, Iran) (przedstawiciele: adwokaci B. Mettetal i C. Wucher-North)

Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności decyzji Rady podjętej po dokonaniu przeglądu, o którym mowa w ogłoszeniu skierowanym do osób i podmiotów objętych środkami ograniczającymi przewidzianymi w decyzji Rady 2010/413/WPZiB ¹ oraz w rozporządzeniu Rady (UE) nr 267/2012 ² w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. C 77, s.1), zgodnie z którą decyzja Rady 2010/413/WPZiB oraz rozporządzenie Rady (EU) nr 267/2012 nadal bezpośrednio stosują się do skarżącego;

- stwierdzenie nieważności załącznika IX pkt I.B.8 do rozporządzenia Rady (UE) nr 267/2012, jako że zgodnie z ogłoszeniem z dnia 15 marca 2014 r. załącznik ten nadal bezpośrednio stosuje się do skarżącego;

- obciążenie Rady wszystkimi kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwa zarzuty.

1. Zarzut pierwszy dotyczący okoliczności, że Rada po dokonaniu przeglądu, o którym mowa w ogłoszeniu z dnia 15 marca 2014 r., naruszyła proceduralne wymogi odnoszące się do obowiązku uzasadnienia, poszanowania prawa do obrony i prawa do skutecznej ochrony sądowej.

2. Zarzut drugi dotyczący okoliczności, że skarżący nie jest powiązany z interesami "Daftaru" i nie pomaga finansować tzw. strategicznych interesów reżimu ani jego programu jądrowego. Wobec tego przedmiotowe kryteria umieszczenia go w wykazach ujętych w zaskarżonych aktach nie zostały spełnione lub przy ustalaniu czy kryteria te zostały spełnione Rada popełniła oczywisty błąd w ocenie. Ponadto zastosowana przez Radę metodologia badania sytuacji skarżącego była nieprawidłowa.

¹ Decyzja Rady z dnia 26 lipca 2010 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylająca wspólne stanowisko 2007/140/ WPZiB (Dz.U. L 195, s.39).

² Rozporządzenie Rady (UE) nr 267/2012 z dnia 23 marca 2012 r. w sprawie środków ograniczających wobec Iranu i uchylające rozporządzenie (UE) nr 961/2010 (Dz.U. L 88, s. 1).