Sprawa T-417/18: Skarga wniesiona w dniu 6 lipca 2018 r. - Cdt / EUIPO.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2018.341.17

Akt nienormatywny
Wersja od: 24 września 2018 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 lipca 2018 r. - Cdt / EUIPO
(Sprawa T-417/18)

Język postępowania: francuski

(2018/C 341/29)

(Dz.U.UE C z dnia 24 września 2018 r.)

Strony

Strona skarżąca: Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej (przedstawiciele: J. Rikkert i M. Garnier, pełnomocnicy)

Strona pozwana: Urząd Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

-
stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu z dnia 26 kwietnia 2018 r. o rozwiązaniu porozumienia zawartego z Centrum;
-
stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu z dnia 26 kwietnia 2018 r. o przypisaniu sobie prawa do wdrożenia wszelkich wstępnych środków koniecznych do zapewnienia ciągłości usług tłumaczeniowych, zwłaszcza poprzez publikację ogłoszeń o przetargu;
-
stwierdzenie nieważności decyzji Urzędu o publikacji ogłoszenia o przetargu na usługi tłumaczeniowe, figurującego w Dzienniku Urzędowym pod odniesieniem 2018/S 114-258472, i zakazanie Urzędowi podpisywania umów na podstawie tego ogłoszenia o przetargu;
-
stwierdzenie niezgodności z prawem publikacji ogłoszenia o przetargu na usługi tłumaczeniowe świadczone przez agencję lub każdy inny organ lub jednostkę organizacyjną Unii, których rozporządzenie ustanawiające przewiduje świadczenie usług tłumaczeniowych przez Centrum;
-
obciążenie Urzędu kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

1.
Zarzut pierwszy dotyczący braku poszanowania procedury. Strona skarżąca uważa, że, po pierwsze, w przypadku pojawienia się problemów między Centrum Tłumaczeń a jego klientami, szczegółowe zasady z art. 11 rozporządzenia ustanawiającego Centrum znajdują zastosowanie i, po drugie, decyzja Urzędu Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (zwanego dalej "Urzędem") z dnia 26 kwietnia 2018 r. o przypisaniu sobie prawa do wdrożenia wszelkich środków koniecznych do zapewnienia ciągłości usług tłumaczeniowych narusza art. 11 rozporządzenia ustanawiającego Centrum, ze względu na to, że nie przestrzega przewidzianego w tym przepisie postępowania mediacyjnego na wypadek problemów zaistniałych między dwoma agencjami.
2.
Zarzut drugi dotyczący nierozważnego działania Urzędu. W tym względzie strona skarżąca uważa, że:
-
po pierwsze, sytuacja, w której znajduje się Urząd narusza art. 148 rozporządzenia ustanawiającego Urząd oraz art. 2 rozporządzenia ustanawiającego Centrum, z tego względu, że może ona, począwszy od dnia 1 stycznia 2019 r., prowadzić do braku ważnego porozumienia;
-
po drugie, lektura całości art. 2 rozporządzenia ustanawiającego Centrum ukazuje różnego rodzaju klientów Centrum i określa w sposób wyraźny w ust. 1 siedem agencji, organów i urzędów, w tym Urząd, którym Centrum świadczy usługi tłumaczeniowe niezbędne dla potrzeb ich funkcjonowania. Ponadto w art. 2 ust. 3 zostały również wymienione instytucje i organy posiadające służby tłumaczeniowe, które mogą ewentualnie, na zasadzie dobrowolności, korzystać z usług Centrum;
-
po trzecie łączna lektura obydwu ustępów prowadzi do wniosku, że agencje wymienione w ust. 1 nie dysponują swobodą decyzji, na zasadzie dobrowolności, w zakresie korzystania z usług Centrum, i w konsekwencji mogą rozwiązać łączące je z Centrum porozumienie jedynie w wypadku, gdy inne porozumienie wchodzi następnie w życie.
3.
Zarzut trzeci dotyczący braku kompetencji Urzędu do publikacji ogłoszenia o przetargu na usługi tłumaczeniowe. Bez uszczerbku dla wyniku oceny opublikowanego przez Urząd ogłoszenia o przetargu, strona skarżąca podnosi, że ten ostatni znajduje się, od czasu podjęcia decyzji o przeprowadzeniu przetargu, w sytuacji braku możliwości przestrzegania art. 148 i art. 2 rozporządzeń ustanawiających odpowiednio Urząd i Centrum. Wreszcie strona skarżąca podnosi, że, w niniejszym wypadku, fakt podpisania umów i zakupu usług tłumaczeniowych stanowi wyraźne naruszenie wyżej wskazanego art. 148 i że w konsekwencji, konkretnie rzecz ujmując, Urząd nie jest w stanie z prawnego punktu widzenia kontynuować tego postępowania do momentu jego normalnego zakończenia, którym będzie podpisanie umów.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.