Sprawa T-416/13: Skarga wniesiona w dniu 13 sierpnia 2013 r. - Stanleybet Malta i Stanley International Betting przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2013.313.29

Akt nienormatywny

Wersja od: 26 października 2013 r.

Skarga wniesiona w dniu 13 sierpnia 2013 r. - Stanleybet Malta i Stanley International Betting przeciwko Komisji

(Sprawa T-416/13)

(2013/C 313/55)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 26 października 2013 r.)

Strony

Strona skarżąca: Stanleybet Malta Ltd (Valletta, Malta) i Stanley International Betting Ltd (Liverpool, Zjednoczone Królestwo) (przedstawiciele: R. Jacchia, I. Picciano, A. Terranova, F. Ferraro, G. Dellis, P. Kakouris i I. Koimitzoglou, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

- stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji, zawartej w piśmie Komisji z dnia 10 czerwca 2013 r., o umorzeniu postępowania w sprawie skargi do Komisji wniesionej przez skarżące przeciwko Republice Greckiej i greckiemu Totalizatorowi Piłkarskiemu (OPAP) w sprawie COMP/39.981;

- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi cztery zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez Komisję spoczywającego na niej obowiązku zbadania skargi z należytą dbałością i starannością oraz dotyczący oczywistego błędu co do faktów przy ocenie argumentów zaprezentowanych w skardze do Komisji, odnoszących się do art. 102 TFUE, do konkretnego i niezależnego nadużycia pozycji dominującej przez OPAP, jak również do definicji rynku właściwego.

2) Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez Komisję spoczywającego na niej obowiązku przedstawienia uzasadnienia i naruszenia art. 296 TFUE.

3) Zarzut trzeci dotyczący nadużycia władzy przez Komisję i naruszenia zasady autonomicznego charakteru i autonomii celów reguł konkurencji.

4) Zarzut czwarty dotyczący oczywistego naruszenia prawa, braku oceny - przed zbadaniem naruszenia na podstawie art. 102 TFUE - zgodności właściwych greckich przepisów prawnych z prawem Unii, oraz dotyczący naruszenia prawa do dobrej administracji zagwarantowanego w art. 41 ust. 1 Karty praw podstawowych.