Sprawa T-415/12: Skarga wniesiona w dniu 14 września 2012 r. - Xeda International i in. przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2012.355.34/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 17 listopada 2012 r.

Skarga wniesiona w dniu 14 września 2012 r. - Xeda International i in. przeciwko Komisji

(Sprawa T-415/12)

(2012/C 355/72)

Język postępowania: angielski

(Dz.U.UE C z dnia 17 listopada 2012 r.)

Strony

Strona skarżąca: Xeda International SA (Saint-Andiol, Francja); Pace International LLC (Waszyngton, Stany Zjednoczone) i Decco Iberica Post Cosecha, SAU (Paterna, Hiszpania) (przedstawiciele: adwokaci C. Mereu I K. Van Maldegem)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

– uznanie skargi za dopuszczalną i zasadną;

– stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) nr 578/2012⁽¹⁾; oraz

– obciążenie Komisji kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi skarżące podnoszą trzy zarzuty.

1) Zarzut pierwszy dotyczy niezgodności zaskarżonego aktu z prawem ze względu na oczywiste błędy w ocenie. Komisja naruszyła prawo poprzez oparcie uzasadnienia zaskarżonego aktu na hipotetycznych obawach dotyczących: (i) trzech nierozpoznanych metabolitów oraz (ii) produktów przetworzonych. Jeśli chodzi o te obawy, Komisja naruszyła prawo również poprzez żądanie od skarżących przedstawienia probatio diablica, to znaczy żądanie określenia nierozpoznanych metabolitów w przechowywanych jabłkach, co było technicznie niemożliwe, i żądanie, aby skarżące wykazały brak zagrożenia w odniesieniu do związków o niskim ryzyku znalezionych w ilościach poniżej granicy kwantyfikacji (ang. limits of quantification - LOQ) w przetworzonych produktach.

2) Zarzut drugi dotyczy niezgodności zaskarżonego aktu z prawem wynikającej z naruszenia przewidzianych prawem gwarancji i prawa do obrony. Zaskarżony akt opiera się na sprawozdaniu Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (ang. European Food Safety Authority "EFSA"), który wprowadził nowy wymóg - przedstawienie metody analitycznej, która została poddana pełnej walidacji - na bardzo zaawansowanym etapie procedury oceny. Skarżące przedstawiły żądane dane sprawozdawcy, który ze swojej strony ocenił je i stwierdził, że były wystarczające, aby odpowiedzieć na pytanie EFSA. Komisja jednak nie wzięła pod uwagę nowych danych. Ponadto skarżące nie miały możliwości odpowiedzieć na pytanie ze względu na niewłaściwe rozumienie przez Komisję rozporządzenia Komisji (WE) nr 33/2008⁽²⁾ w odniesieniu do przedstawienia nowych danych.

3) Zarzut trzeci dotyczy niezgodności zaskarżonego aktu z prawem z powodu jego nieproporcjonalności. Nawet przy założeniu, że nowe badania nie mogły zostać uwzględnione, Komisja mogła wydać decyzję o włączeniu, przewidując mniej restrykcyjne środki, takie jak uzależnienie jej od danych potwierdzających.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) nr 578/2012 z dnia 29 czerwca 2012 r. w sprawie niezatwierdzenia substancji czynnej difenyloamina, zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1107/2009 dotyczącym wprowadzania do obrotu środków ochrony roślin (Dz.U. L 171, s. 2)

⁽²⁾ Rozporządzenie Komisji (WE) nr 33/2008 z dnia 17 stycznia 2008 r. ustanawiające szczegółowe zasady stosowania dyrektywy Rady 91/414/EWG w odniesieniu do zwykłej i przyspieszonej procedury oceny substancji czynnych objętych programem prac, o którym mowa w art. 8 ust. 2 tej dyrektywy, ale niewłączonych do załącznika I do tej dyrektywy (Dz.U. 2008 L 15, s. 5)