Sprawa T-415/06 P: Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2006 r. w sprawie F-59/05 De Smedt przeciwko Komisji, wniesione w dniu 29 grudnia 2006 r. przez De Smedt.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2007.42.43/1

Akt nienormatywny
Wersja od: 24 lutego 2007 r.

Odwołanie od wyroku Sądu do spraw Służby Publicznej wydanego w dniu 19 października 2006 r. w sprawie F-59/ 05 De Smedt przeciwko Komisji, wniesione w dniu 29 grudnia 2006 r. przez De Smedt

(Sprawa T-415/06 P)

(2007/C 42/75)

Język postępowania: francuski

(Dz.U.UE C z dnia 24 lutego 2007 r.)

Strony

Wnoszący odwołanie: Elizabeth De Smaedt (Wezembeek-Oppem, Belgia) (przedstawiciele: L. Vogel, R. Kechiche, avocats)

Druga strona postępowania: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania wnoszącego odwołanie

– uchylenie w całości zaskarżonego wyroku wydanego w dniu 19 października 2006 r. przez drugą izbę Sądu do spraw Służby Publicznej, zakomunikowanego listem poleconym z dnia 19 października 2006 r., oddalającego skargę wniesioną przez skarżącą w dniu 8 lipca 2005 r.;

– uznanie żądań skarżącej przedstawionych w dniu 8 lipca 2005 r.;

– obciążenie Komisji i interwenienta kosztami postępowania na podstawie art. 87 § 2 regulaminu Sądu, obejmującymi niezbędne wydatki poczynione przez skarżącą w związku z postępowaniem, w szczególności koszty związane z adresem do spraw doręczeń, koszty pobytu, a także wynagrodzenia adwokatów lub radców prawnych na podstawie art. 91 lit. b) regulaminu Sądu.

Zarzuty i główne argumenty

Zaskarżonym wyrokiem z dnia 19 października 2006 r., o którego uchylenie wnosi wnosząca odwołanie w ramach niniejszego postępowania odwoławczego, Sąd do spraw Służby Publicznej oddalił skargę wniesioną przez wnoszącą odwołanie, mającą za przedmiot, po pierwsze, żądanie uchylenia decyzji Komisji z dnia 21 marca 2005 r. określającej grupę zaszeregowania i wynagrodzenie wnoszącej odwołanie, która pierwotnie była zatrudniona w charakterze pracownika pomocniczego, a następnie w charakterze pracownika kontraktowego oraz, po drugie, żądanie odszkodowania i zadośćuczynienia.

W uzasadnieniu żądania uchylenia tego wyroku wnosząca odwołanie podnosi dwa zarzuty, z których pierwszy dotyczy naruszenia art. 80 ust. 3 Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot(1) oraz oczywistego błędu w ocenie. Wnosząca odwołanie podnosi, że oddalając pierwszy zarzut jej pierwotnej skargi w oparciu o uzasadnienie, że Komisja była zobowiązana do respektowania kalendarza określonego zgodnie z rozporządzeniem nr 723/2004(2) dla zastąpienia starego regulaminu pracowników pomocniczych nowym regulaminem pracowników kontraktowych, Sąd do spraw Służby Publicznej umożliwił Komisji nieprzestrzeganie wszystkich wstępnych procedur zatrudnienia pracowników kontraktowych z naruszeniem art. 80 ust. 3 Warunków zatrudnienia innych pracowników Wspólnot.

Drugi zarzut przedstawiony w odwołaniu dotyczy naruszenia zasady niedyskryminacji, braku uzasadnienia i braku odpowiedzi na pisma wnoszącej odwołanie złożone na etapie pierwotnej skargi poprzez oddalenie zarzutu drugiego, który był związany z sytuacją, w której wnosząca odwołanie musiała świadczyć pracę, mającą charakter dyskryminujący w porównaniu z innymi osobami wykonującymi takie same funkcje w ramach tej samej służby Komisji. Wnosząca odwołanie zarzuca Sądowi do spraw Służby Publicznej brak udzielenia adekwatnej odpowiedzi na wyjaśnienia wnoszącej odwołanie w tym zakresie i ograniczenie się do oddalenia zarzutu w oparciu o abstrakcyjną formułę słowną.

______

(1) Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot zostały określone w art. 3 rozporządzenia Rady (EWG, Euratom, EWWiS) nr 259/68 z dnia 29 lutego 1968 r. ustanawiającego Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 56, str. 1).

(2) Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 723/2004 z dnia 22 marca 2004 r. zmieniające Regulamin pracowniczy urzędników Wspólnot Europejskich i Warunki zatrudnienia innych pracowników Wspólnot Europejskich (Dz.U. L 124, str. 1).

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.