Sprawa T-41/12: Skarga wniesiona w dniu 27 stycznia 2012 r. - LS Fashion przeciwko OHIM - Sucesores de Miguel Herreros (L’Wren Scott).
Dz.U.UE.C.2012.109.18/2
Akt nienormatywny(Sprawa T-41/12)
(2012/C 109/41)
Język skargi: angielski
(Dz.U.UE C z dnia 14 kwietnia 2012 r.)
Strony
Strona skarżąca: LS Fashion, LLC (Wilmington, Stany Zjednoczone) (przedstawiciele: R. Black i S. Davis, solicitors)
Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)
Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: Sucesores de Miguel Herreros, SA (La Orotava, Hiszpania)
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
Zarzuty i główne argumenty
Zgłaszający wspólnotowy znak towarowy: strona skarżąca
Zgłoszony wspólnotowy znak towarowy: słowny znak towarowy "L'Wren Scott" dla towarów z klas 3, 9, 14 i 25 - zgłoszenie wspólnotowego znaku towarowego nr 5190368
Właściciel znaku lub oznaczenia, na które powołano się w postępowaniu w sprawie sprzeciwu: Sucesores de Miguel Herreros, SA
Znak lub oznaczenie, na które powołano się w sprzeciwie: zgłoszenie słownego hiszpańskiego znaku towarowego nr 1164120 "LOREN SCOTT" dla towarów z klasy 25
Decyzja Wydziału Sprzeciwów: uwzględnienie sprzeciwu dla wszystkich zakwestionowanych towarów oraz dopuszczenie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego dla pozostałych niezakwestionowanych towarów objętych zgłoszeniem
Decyzja Izby Odwoławczej: oddalenie odwołania
Podniesione zarzuty: naruszenie art. 42 ust. 2 i 3 rozporządzenia Rady nr 207/2009 oraz zasady 22 ust. 2 oraz 3 rozporządzenia Komisji nr 2868/95, ponieważ Izba Odwoławcza nie oceniła prawidłowo dowodów przedstawionych przez wnoszącego sprzeciw co do rzeczywistego używania wcześniejszego znaku towarowego w świetle wymagań nałożonych przez odpowiednie przepisy oraz orzecznictwo, w tym wymagań dotyczących wzięcia pod uwagę miejsca, czasu, zakresu oraz charakteru używania znaku towarowego. Naruszenie art. 8 ust. 1 lit. b) rozporządzenia Rady nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza nie dokonała: i) prawidłowej oceny wizualnego, fonetycznego i koncepcyjnego podobieństwa między odpowiednimi znakami towarowymi; i ii) prawidłowego uwzględnienia właściwego stopnia podobieństwa między odpowiednimi znakami towarowymi oraz prawidłowej oceny stopnia charakteru odróżniającego, w tym prawdopodobieństwa wprowadzenia w błąd.