Sprawa T-402/18: Wyrok Sądu z dnia 29 stycznia 2020 r. - Aquino i in. v. Parlament Europejski.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2020.77.43/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 9 marca 2020 r.

Wyrok Sądu z dnia 29 stycznia 2020 r. - Aquino i in./Parlament

(Sprawa T-402/18) ¹

(Służba publiczna - Strajk tłumaczy ustnych - Przyjęte przez Parlament Europejski środki mające na celu wezwanie tłumaczy ustnych do podjęcia pracy - Brak podstawy prawnej - Odpowiedzialność - Krzywda)

Język postępowania: francuski

(2020/C 77/62)

(Dz.U.UE C z dnia 9 marca 2020 r.)

Strony

Strona skarżąca: Roberto Aquino (Bruksela, Belgia) oraz 25 innych skarżących, których nazwiska są wymienione w załączniku do wyroku (przedstawiciel: adwokat L. Levi)

Strona pozwana: Parlament Europejski (przedstawiciele: O. Caisou-Rousseau, T. Lazian i E. Taneva, pełnomocnicy)

Interwenient popierający stronę pozwaną: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: M. Bauer et R. Meyer, pełnomocnicy)

Przedmiot

Żądanie na podstawie art. 270 TFUE po pierwsze, stwierdzenia nieważności decyzji dyrektora generalnego Parlamentu ds. personelu z dnia 2 lipca 2018 r. wzywającej tłumaczy ustnych i konferencyjnych do podjęcia pracy w dniu 3 lipca 2018 r. oraz późniejszych decyzji dyrektora generalnego Parlamentu ds. personelu wzywających tłumaczy ustnych i konferencyjnych do podjęcia pracy w dniach 4, 5, 10 i 11 lipca 2018 r. oraz, po drugie, zadośćuczynienia za krzywdę oszacowaną ex aequo et bono na 1 000 EUR na osobę, jakiej skarżący w swej ocenie doznali w wyniku tych decyzji.

Sentencja

1) Stwierdza się nieważność decyzji dyrektora generalnego Parlamentu Europejskiego ds. personelu z dnia 2 lipca 2018 r. wzywającej tłumaczy ustnych i konferencyjnych do podjęcia pracy w dniu 3 lipca 2018 r.

2) Parlament zostaje zobowiązany do wypłaty po 500 EUR Barbarze Carli-Ganotis, Claudine de Seze, Marii Corinie Diaconu Olszewski, Marii Provata, Irènie Sevastikoglou i Benedetcie Tissi.

3) W pozostałym zakresie skarga zostaje oddalona.

4) Parlament pokrywa własne koszty a także koszty poniesione przez skarżące wezwane do pracy na podstawie decyzji z dnia 2 lipca 2018 r., w tym koszty postępowania w przedmiocie zarządzenia środka tymczasowego i koszty związane z interwencją Rady Unii Europejskiej.

5) Skarżący wezwani do pracy na podstawie decyzji, wydanych po wniesieniu skargi pokrywają własne koszty postępowania.

6) Rada pokrywa własne koszty postępowania.

¹ Dz.U. C 364 z 8.10.2018.