Sprawa T-400/09: Skarga wniesiona w dniu 6 października 2009 r. - ECKA Granulate i non ferrum Metallpulver przeciwko Komisji.

Dzienniki UE

Dz.U.UE.C.2009.297.29/2

Akt nienormatywny

Wersja od: 5 grudnia 2009 r.

Skarga wniesiona w dniu 6 października 2009 r. - ECKA Granulate i non ferrum Metallpulver przeciwko Komisji

(Sprawa T-400/09)

(2009/C 297/43)

(Dz.U.UE C z dnia 5 grudnia 2009 r.)

Język postępowania: niemiecki

Strony

Strona skarżąca: ECKA Granulate GmbH & Co. KG (Fürth, Niemcy) i non ferrum Metallpulver GmbH & Co. KG (St. Georgen bei Salzburg, Austria) (przedstawiciele: H. Janssen i M. Franz, adwokaci)

Strona pozwana: Komisja Wspólnot Europejskich

Żądania strony skarżącej

– stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w zakresie, w jakim dotyczy ona skarżących;

– tytułem ewentualnym, odpowiednie obniżenie wysokości grzywien nałożonych na skarżące w zaskarżonej decyzji,

– obciążenie pozwanej kosztami postępowania.

Zarzuty i główne argumenty

Skarżące kwestionują decyzję Komisji C(2009) 5791 wersja ostateczna z dnia 22 czerwca 2009 r. w sprawie COMP/39.396 - Węglik wapnia i odczynniki na bazie magnezu wykorzystywane w przemyśle stalowym i gazowym. W zaskarżonej decyzji Komisja nałożyła na skarżące oraz na inne przedsiębiorstwa grzywnę za naruszenie art. 81 WE i art. 53 porozumienia EOG. W opinii Komisji skarżące uczestniczyły w jednolitym i ciągłym naruszeniu w sektorze węglika wapnia i magnezu, obejmującego swym zasięgiem obszar EOG za wyjątkiem Hiszpanii, Portugalii, Irlandii i Zjednoczonego Królestwa i polegającego na podziale rynków, podziale kwot sprzedaży, podziale klientów, ustalaniu cen i wymianie poufnych informacji El cenach, klientach i wielkości sprzedaży.

Skargę swą skarżące opierają na następujących zarzutach:

– naruszenia art. 23 rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003⁽¹⁾ wbrew zasadzie precyzji, ponieważ przy nakładaniu kwoty Komisja dysponuje niemal nieograniczonym zakresem swobodnego uznania;

– sprzeczne z prawem ustalenie kwoty grzywny, ponieważ wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien⁽²⁾ stanowią, że przy ustalaniu kwoty grzywny Komisja dysponuje niemal nieograniczonym zakresem swobodnego uznania;

– nieproporcjonalność kwoty grzywny, ponieważ pozwana nie wzięła pod uwagę wcześniejszej efektywnej współpracy ze strony skarżących;

– nieproporcjonalność kwoty grzywny, ponieważ pozwana nie wzięła pod uwagę tego, że skarżące nie miały żadnego doświadczenia w dziedzinie stanowiących naruszenie karteli;

– nieproporcjonalność kwoty grzywny, ponieważ pozwana nie wzięła pod uwagę zastosowania przez skarżące środków zmierzających do wprowadzenia zgodności z obowiązującymi przepisami oraz tego, że, ze względów osobowych, nie zachodzi ryzyko recydywy;

– nieproporcjonalność kwoty grzywny, ponieważ pozwana nie wzięła pod uwagę jako okoliczności łagodzącej tego, że skarżące nie spowodowały zmniejszenia się podaży magnezu;

– nieproporcjonalność kwoty grzywny, ponieważ nie wzięto pod uwagę braku zdolności finansowej skarżących.

______

⁽¹⁾ Rozporządzenie Rady (WE) nr 1/2003 z dnia 16 grudnia 2002 r. w sprawie wprowadzenia w życie reguł konkurencji ustanowionych w art. 81 i 82 traktatu (Dz. U. L 1, s. 1).

⁽²⁾ Wytyczne w sprawie metody ustalania grzywien nakładanych na mocy art. 23 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2003 (Dz.U. 2006, C 210, s. 2).